به گزارش «پرشین خودرو»، خودروسازانی مانند جنرال موتورز، فولکس واگن و تویوتا در مقایسه با برندهای چینی هزینه های بسیار بیشتری صرف تحقیق و توسعه می کنند. بر اساس تحقیقات مؤسسه Sanford C. Bernstein & Co چینی ها سرمایه و اراده کافی برای تبدیل شدن به خودروسازان جهانی را در اختیار دارند اما از لحاظ مهندسی و نوآوری و به ویژه تحقیق و توسعه با خودروسازان جهانی فاصله دارند، در حقیقت می توان گفت 80 درصد راه را طی کرده اند و اکنون 20 درصد از کار باقی مانده است که البته بخش دشوارتری است. در سال های اخیر برندهای چینی سهم بازار داخلی را به خودروسازان جهانی باخته اند اما با توجه به سیاست های دولت چین که می خواهد در صنعت خودرو موفق باشد و اشتغال را افزایش دهد، خودروسازان جهانی مجبورند محصولات خود را در داخل چین و با کمک برندهای چینی بسازند و خواه ناخواه دانش فنی هم انتقال پیدا می کند. بر اساس گزارش انجمن خودروسازان چین در حال حاضر برندهای چینی کمتر از 2 درصد گردش مالی خود را صرف تحقیق و توسعه به ویژه توسعه محصول می کنند که این میزان، نصف متوسط جهانی است. از میان یک صد خودروساز چینی، برند سیاک موتور از همه بیشتر شانس تبدیل شدن به خودروساز جهانی را دارا است. به ویژه آن که دانش فنی خود را با شراکت جنرال موتورز آمریکا تقویت کرده و مهندسان باتجربه ای تربیت کرده است. همین طور شرکت مستقل جیلی هم با مدل EC7 نشان داده است که خود را برای رقابت در عرصه فناوری های قوای محرکه آن هم در حد جهانی آماده می کند. در ضمن شرکت های دونگ فنگ و گریت وال نیز در حال به دست آوردن پتانسیل های لازم برای رقابت در عرصه جهانی هستند.