به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از ایسنا، علی آرام درباره شرایط فعلی كشور در طراحی خودرو با بیان این كه در حال حاضر در كشور ما توانایی انجام تغییرات جزئی در اتاق خودرو وجود دارد و كارهایی هم در این زمینه انجام شده است، افزود: در حوزه طراحی اتاق هنوز تجربیات داخلی نداریم و تمام طراحی‌های صورت گرفته چه در سمند و چه درسایر خودروها یا با كمك خارجی‌ها یا كلا توسط خارجی‌ها انجام شده است. نمی‌شود همه چیز را خودمان طراحی كنیم این مدرس دانشگاه، كمك گرفتن از كشورهای خارجی در طراحی خودرو را در حال حاضر طبیعی دانست و گفت: نمی‌شود از ابتدا همه چیز را خودمان طراحی كنیم و لازم است كه در ابتدا تجربیات مشترك وجود داشته باشد. وی ابراز امیدواری كرد كه با ادامه روند فعلی در طراحی خودرو، در دو یا سه نمونه طراحی دیگر بتوانیم به توانایی لازم برای طراحی خودرو در كشور دست پیدا كنیم. سیاست‌گذاری‌ها روی مدت زمان طراحی خودرو تاثیرگذار است وی در مورد این كه چه مدت طول می كشد تا كشور توانایی طراحی خودرو كامل را به دست آورد؟ پاسخ داد: این مدت زمان به سیاست‌گذاری‌های صنعت بستگی دارد. اگر سیاست‌ ما این باشد كه خودروسازان در پنج سال آینده دو نمونه جدید خودرو به بازار عرضه كنند، احتمالا نمونه دومشان كاملا با توان داخلی طراحی می‌شود. این كارشناس با اشاره به برنامه افق 1404 برای معرفی یك خودرو جدید در هر سه سال اظهار كرد: نمی‌توانیم بگوییم دستیابی به این هدف تا چه حد امكان پذیراست، ولی اگر سیاست‌ ما مثل عملكردمان در تولید پیكان باشد و مجبور به كنار گذاشتن محصولات قدیمی و بی‌كیفیت نباشیم، دستیابی به این هدف تا 1450 هم محقق نخواهد شد. با این وجود اگر تلاش شود و با سیاست‌های تشویقی برای خودروساز جاذبه ایجاد كنیم، این كار شدنی خواهد بود. در بازار انحصاری نمی‌توان به طراحی‌های جدید خودرو امیدوار بود آرام با بیان این كه طراحی خودرو یك فرآیند هزینه‌بر است، دلیل عدم تمایل خودرو سازان به طراحی و معرفی محصولات جدید به بازار راغیر رقابتی بودن بازار خودرو كشور دانست و گفت: خودروساز باید 200 تا 300 میلیارد تومان برای طراحی خودرو هزینه كند و چون این هزینه برگشت ندارد، لذا خودروساز ترجیح می‌دهد تولید محصولات قدیمی را ادامه دهد یا در نهایت تغییرات كوچك روی طراحی اعمال كند؛ ضمن این‌كه در بازار ما رقیب جدی برای خودروسازان وجود ندارد و وقتی بازار انحصاری است، نمی‌شود به طراحی‌های جدید امیدوار بود. شاید تا 10 سال دیگر بتوانیم پلت فرم ایرانی طراحی كنیم وی در ارزیابی شرایط كشورمان در طراحی پلت فرم خودرو اظهار كرد: در طراحی پلت فرم در بعضی قسمت‌ها مثل طراحی سیستم تعلیق، وضعیت ما به دلیل فراهم بودن زیرساخت‌ها بد نیست، اما در مورد طراحی سازه هنوز ضعف‌هایی داریم و شاید اگر سیاست خوبی دنبال شود، بتوانیم در10 سال آینده پلت فرم داخلی طراحی كنیم. البته این كارشناس امكان طراحی پلت فرم داخلی در آینده نزدیك تر را دور از نظر ندانست و گفت: ممكن است كه در پنج سال آینده هم بتوانیم یك پلت‌فرم ایرانی طراحی كنیم، ولی رسیدن به یك پلت فرم كاملا ایرانی با یك كار خوب در 10 سال آینده محقق می‌شود. برای خودروساز شدن باید صاحب برند باشیم این مدرس دانشگاه در پاسخ به سوالی مبنی بر این كه طراحی خودرو و پلت‌فرم داخلی چه ضرورتی دارد؟ اظهار كرد: در مورد هر تكنولوژی می‌شود از خارجی‌ها استفاده كرد، اما این كه ما روی چه چیزهایی باید سرمایه‌گذاری كنیم، به مزیت نسبی ما در تولید یك محصول بستگی دارد. وی ادامه داد: در صنعت خودرو خیلی‌ها نظرشان این است كه ما مزیت رقابتی نسبت به سایر كشورها نداریم، ولی اگر كسی بخواهد خودروساز باشد نه مونتاژكار، لازم است كه خودش نام تجاری داشته باشد. خودروسازان فكر می‌كنند لازم نیست با دانشگاه‌ها همكاری كنند وی در تشریح رابطه صنعت و دانشگاه در طراحی خودرو اظهار كرد: دانشگاهی را نمی‌شناسم كه در مورد طراحی پلت‌فرم خودرو، یك پروژه خوب از صنعت گرفته باشد. دادن پروژه‌های فرعی به دانشگاه هم به علت فشارهایی است كه گاهی روی ارتباط صنعت و دانشگاه وجود دارد. وی ادامه داد: معمولا خودروسازان پروژه‌های اصلی را در مركز تحقیقاتی خودشان طراحی می‌كنند، یا آن را برون‌سپاری می‌كنند و به خارجی ها واگذار می‌كنند. آرام در مورد علت روابط سرد بین دانشگاه و صنعت در حوزه طراحی خودرو گفت: خودروسازان معتقدند كه چون خودشان مركز تحقیقات دارند، بنابراین لازم نیست كه با مراكز دانشگاهی كار كنند و معمولا آن یك درصد بودجه‌ای را هم كه دولت موظف كرده برای تحقیقات هزینه كنند، به مراكز تحقیقاتی خودشان اختصاص می‌دهند. شأن دانشگاه و مراكز تحقیقاتی متفاوت است دبیرعلمی جشنواره خودروهای الكتریكی با انتقاد از مراكز تحقیقاتی خودروسازان تصریح كرد: مراكز تحقیقاتی خودروسازان، دانشگاه را رقیب خودشان می‌دانند، درصورتی كه شأن دانشگاه و شأن یك مركز تحقیقات با هم متفاوت است. به گفته وی، دانشگاه تحقیقات پایه‌ای را انجام می‌دهد كه بلند مدت است، ولی مركز تحقیقات پروژه‌های كوتاه مدت و میان مدت را پیگیری می‌كند و به همین دلیل چون كشور ما صاحب دانش طراحی خودرو نیست، باید در طراحی خودرو از ظرفیت‌های تحقیقاتی كه دانشگاه هم شامل آن می‌شود، استفاده كنیم.