به گزارش «پرشین خودرو»، یک دوره مسابقه اتومبیل‌رانی موسوم به «رالی داکار» از سال 1978 و از کشور فرانسه به سمت داکار در سنگال آغاز شد. در سال 1977 تیری سابین در یک مسابقه اتومبیل‌رانی در قاره آفریقا (جایی بین چاد و نیجر) گم شد. او پس از نجات از صحراهای خشک آفریقا تصمیم گرفت مسابقه اتومبیل‌رانی پاریس - داکار را به خاطر زنده ماندنش برگزار کند. در طول این سال‌ها به خاطر مسائل مختلف سیاسی و غیرسیاسی،‌ مسیر این مسابقه دستخوش تغییر شده ولی معمولاً از پاریس آغاز و به داکار ختم شده است. تنها در سال 1994 بود که رالی از خیابان شانزه‌لیزه در پاریس آغاز شد و در دیزنی‌لند پاریس نیز به پایان رسید. مسابقات در سال‌های 2007 و 2008 به خاطر تهدید به حملات ترورسیتی در شمال آفریقا برگزار نشد تا در سال 2009 دچار یک تغییر بنیادی شود. کشورهای شیلی و آرژانتین در آمریکای جنوبی و مجارستان و جمهوری چک در اروپا پیشنهاد میزبانی این مسابقات را دادند اما در نهایت «رالی داکار» با حفظ نام سنتی خود به آمریکای جنوبی رفت. مسابقات در 4 بخش موتور سیکلت،‌ چهارچرخ، اتومبیل و کامیون برگزار می‌شود. در بخش موتور سیکلت و چهارچرخ شرکت‌های هوندا،‌ کی تی ام، یاماها و بی ام و،‌ در قسمت اتومبیل تیم‌های رنو، لندروور،‌ رنج‌روور، مرسدس بنز، فولکس واگن،‌ تویوتا، ‌میتسوبیشی،‌ رولس رویس، سیتروئن، پژو،‌ پورشه، نیسان، بی ام و و هامر و در بخش کامیون، شرکت‌های تاترا، کاماز، هینو، مان، داف، مرسدس بنز، ‌رنو، اسکانیا و ایوکو جزو مدعیان و خودروهای پرقدرت و باسابقه هستند. البته همه این شرکت‌ها نتوانستند در طول برگزاری این رالی به حضور خود ادامه دهند و در هر دوره شاهد غیبت برخی از آنها در مسابقات بوده‌ایم. رالی داکار در سال 2014 از آرژانتین با 575 وسیله نقلیه شروع و پس از 13 روز در شیلی به پایان می‌رسد. اتین لاوین،‌ رئیس برگزاری معروف‌ترین رالی جهان در این مورد اظهار داشت: هدف از رالی داکار، ساختن پلی ارتباطی بین علاقمندان به فضاهای باز و وسیع و تصویری از یک چالش فیزیکی و روانی است که توسط رانندگان و کمک‌های آنها ارائه می‌شود. ما 35 سال است که با این هدف، رالی داکار را برگزار می‌کنیم. در حالی که رانندگان فرانسوی برای حدود 2 دهه در بخش موتور و ماشین در رالی داکار شرکت می‌کردند اما در مسابقات سال 2014 رانندگانی از اسپانیا و آمریکای لاتین - حرفه‌ای و آماتور - به دنبال سکوهای قهرمانی هستند. حدود 80 درصد شرکت کنندگان در رالی داکار،‌ رانندگان مبتدی و در واقع ماجراجو هستند ولی اسپانسرهایی مثل ردبول در کنار خودروسازان بزرگ جهان با استخدام رانندگان حرفه‌ای به چیزی جز قهرمانی فکر نمی‌کنند. لاوین خاطر نشان کرد: ما از 35 سال پیش هدف بزرگی را داشته و تا جایی که توان داریم به برگزاری پرقدرت رالی داکار ادامه می‌دهیم. رالی داکار امسال از روزاریو آرژانتین،‌ محل تولد ارنستو چه‌گورا آغاز می‌شود و در تپه‌های معروف والپارازیو در شیلی به پایان می‌رسد. شهرهای مختلفی در مدت 13 روز رقابت رانندگان توسط آنها زیر پا گذاشته می‌شود. اوو مورالس، رئیس جمهور بولیوی که از میزبانی قسمتی از رالی داکار بسیار هیجان‌زده است، نیز گفت: رالی داکار مسیر خودش از میان کوه‌های آند و کشور بولیوی باز خواهد کرد. تمام هتل‌هایی که در مسیر این رقابت هستند برای «زیباترین و خطرناک‌ترین» نمایش جهان پر شده‌اند. رالی داکار پس از پشت سرگذاشتن صحرای «آتاکاما» در شیلی، باریک‌ترین کشور دنیا یه پایان می‌رسد. رقابتی مخاطره انگیز و حتی منجر به مرگ در طول مسیر این رالی و به ویژه در آتاکاما در انتظار رانندگان است. امسال پس از مدت‌ها رانندگانی غیرفرانسوی از کشورهای اسپانیا و آمریکای جنوبی در رالی داکار شرکت می‌کنند که به دنبال فتح یکی از سکوها هستند. حدود 80 درصد رانندگانی که هم اکنون در آرژانتین به سر می‌برند، آماتور هستند که بیشتر به ماجراجویی فکر می‌کنند. اسپانسرهای معتبری مثل ردبول در کنار شرکت‌های بزرگ خودروسازی دنیا نیز با صرف وقت و هزینه زیاد به دنبال مطرح شدن هستند. به گزارش تسنیم، سال گذشته «سیریل دسپری» فرانسوی از تیم KTM قهرمان موتورسواری و استفان پیترهانسل با کمک ژان پل کوتره با مینی‌کوپر قهرمان بخش اتومبیل شدند. تنها حریف سیریل دسپری در مسابقات 2013 می‌توانست «مارک کوما» اسپانیایی باشد که به دلیل مصدومیت در مسابقات حاضر نبود اما امسال به نظر می‌رسد شرایط خوبی دارد. این موتورسوار اسپانیایی به تازگی در رالی مراکش دوم شده و 3 قهرمانی در رالی داکار را هم در پرونده خود دارد. او در خصوص مسابقات رالی داکار گفت: از مسئولان تیم KTM ممنونم که توانستم با کمک آنها در رالی مراکش دوم شوم ولی حالا نوبت داکار است. در بخش کواد - چهارچرخ - نیز مارکوس پاترونلی از آرژانتین مدعی اصلی است. رالی داکار در این سال‌ها علاوه بر جذابیت‌هایی که داشته خالی از تراژدی هم نبوده است. تاکنون 58 نفر در جریان این رالی کشته شده‌اند که 30 نفر آنها راننده بوده‌اند. «خورخه آندرس مارتینس بوئرو» در سال 2012 وقتی از موتورش به زمین افتاد،‌ درگذشت و «توما بوژان» در تصادفی که با ماشین پلیس شیلی داشت، کشته شد. از سال 2009 نیز که رالی داکار به آمریکای جنوبی آمده است، 6 نفر از تماشاگران این رقابت کشته شده‌اند. رالی داکار از روز گذشته آغاز شده و 28 دی به پایان می‌رسد. نکته جالب توجه در مورد رالی داکار این است که به جز جام قهرمانی، جایزه چشمگیر دیگری ندارد.