به گزارش «پرشین خودرو»، سم پاین، قاضی بازنشسته دادگاه تنسی سیرکت، ناظر رسمی رأی گیری در کارخانه فولکس واگن در ایالت تنسی آمریکا اعلام کرد، 712 نفر مخالف در برابر 625 نفر موافق، با نمایندگی UAW (مخف United Auto Workers) مخالفت کردند. در این رأی گیری 89 درصد از کارگران رأی دادند. کارگران این کارخانه با رأی های کاغذی [منظور این که رأی گیری الکترونیکی نبود] در طول سه روز و با شمارش دستی آرا این شگفتی را خلق کردند تا شائبه ای در میان نباشد. این شکست باعث از دست رفتن پرستیژ و اعتبار اتحادیه کارگران صنعت خودرو شده مخصوصا که اعضای این اتحادیه از سال 1979 نزدیک به 75 درصد کاهش پیدا کرده و اکنون زیر 400 هزار نفر عضو دارد. دلیل این شکست هم این است که خودروسازان خارجی فعال در ایالات متحده ترجیح می دهند کارگرانی را به استخدام درآورند که عضو این اتحادیه ها نیستند. سیاستمداران حزب جمهوری خواه و گروه های محافظه کار ملی آمریکا به سختی مقاومت به خرج دادند تا جلوی پیروزی UAW را بگیرند چون اعتقاد داشتند پیروزی آنان سخت به اقتصاد ایالت تنسی لطمه وارد می کند. باب کورکر سناتور جمهوری خواه ایالات متحده اعلام کرده بود که اگر UAW در این رأی گیری شکست بخورد فولکس واگن سرمایه گذاری جدیدی در کارخانه خواهد کرد (که معنی ضمنی آن اشتغال بیشتر است). این موضوع واکنش «گری کاستیل» مدیر منطقه ای UAW را برانگیخت؛ وی گفت: به نظر ما این یک بداقبالی است که افراد صاحب نفوذ از بیرون کارخانه در این فرایند تأثیرگذار بوده اند. اوباما هم به این موضوع ورود پیدا کرد و جمهوری خواهان را متهم کرد به این که بیشتر دغدغه سهامداران آلمانی را دارند تا کارگران آمریکایی. برای فولکس واگن هم ریسک بسیار بالایی مترتب است. این خودروساز آلمانی 1 میلیارد دلار در کارخانه چاتانوگای ایالت تنسی سرمایه گذاری کرده است. این کارخانه از سال 2011 خودروی پاسات (یک سدان اندازه متوسط) را در آمریکا تولید می کند. با این سرمایه گذاری مقامات محلی هم به میزان 577 میلیون دلار مشوق محلی و ایالتی برای رونق گرفتن اشتغال صرف این کارخانه کردند. نتایج این کشمکش ها روی تصمیم فولکس واگن در مورد ساخت خودروی کراس اور کراس بلو CrossBlue تأثیر دارد چون فولکس باید تصمیم بگیرد که می خواهد این خودرو را در تنسی آمریکا تولید کند یا در کشور مکزیک.