به گزارش «پرشین خودرو»، اما اگر شما مسافر یک تاکسی باشید، بسادگی می توانید تمام کارهای ذکر شده یا حتی بیشتر را بدون اعتنا به اطراف خود انجام دهید. شرکت‌های بزرگ خودروسازی دنیا به‌دنبال ساخت اتومبیل‌هایی هستند که رایانه مرکزی آنها بتواند به تنهایی حرکت خودرو را به دست گرفته و سرنشین همانند یک مسافر در داخل خودرو نشسته و از سفر خود لذت ببرد. آنچه خواندید یک رویا یا تخیل نیست، بلکه در آینده‌ای نه‌چندان دور این امکان به واقعیت نزدیک می‌شود؛ هرچند مسیر طولانی را برای نیل به این هدف باید پیمود. خودروهای بدون راننده تویوتا اتومبیل بدون راننده به چه معناست؟ اتومبیل بدون راننده همانند یک ربات است و با برنامه‌هایی که از قبل به آن داده شده، می‌تواند قابلیت‌های یک خودروی سنتی را داشته باشد. سال‌هاست که محققان دانشگاه‌های مختلفی مانند ماساچوست، استنفورد، آکسفورد و همین طور دانشمندان ژاپنی طراحی، تحقیق و همین طور ساخت خودروهای بدون‌راننده را آغاز کرده‌اند. در حالی که خودروسازان بین‌المللی سال 1398 را به عنوان اولین خروجی اتومبیل‌های بدون راننده عنوان کرده‌اند، اما تویوتا یکی از اولین شرکت‌هایی است که احتمالا تا سال 1394، اولین خودرواش را روانه بازار خواهد کرد. شرکت اتومبیل‌سازی نیسان به عنوان دومین تولیدکننده بزرگ اتومبیل ژاپنی نیز حدودا در ده یا 20 سال آینده، اولین خودرواش را ارائه خواهد کرد. جان هانسون، سخنگوی تویوتا و مدیر سطح ایمنی و کیفیت این شرکت خودروسازی در رابطه با ساخت و تولید خودروهای بدون راننده گفت: «سه اصل مهم و اساسی را در ساخت این نوع خودروها، پیش روی خود قرار داده‌ایم. خودروی بدون راننده باید قادر به درک اطراف خود و محیطی که از آن عبور می‌کند، باشد. اصل دوم، تشخیص و تمییز وقایع است؛ زیرا مشاهده یک صحنه و درک آن با یکدیگر متفاوت است. سومین اصل، ارائه پاسخ مناسب و درخور است. آیا در زمانی که مرحله اول و دوم بخوبی انجام شد و پیش رفت، خودرو قادر به پاسخ مناسب و سریع خواهد بود؟» هانسون در ادامه گفت: «اما قدرت مطلقی که به صورت خودکار در دستان خودرو قرار دارد به این معنا نیست که امنیت و جان راننده به خطر می‌افتد، بلکه ماشین طراحی شده فقط به عنوان یک الگو عمل می‌کند تا به محاسن و معایب این خودروی پیش‌فرض پی برده و خودروی ممتازی را روانه بازار کنیم. گرچه راننده می‌تواند با فشار ترمز، کنترل خودرو را به دست بگیرد. تویوتا همزمان از سیستم راننده اتومات (خودکار) و ارتباط با سایر خودروها استفاده کرده تا بتواند ضریب ایمنی و همین طور قدرت تصمیم‌گیری در این نوع جدید از خودرو را افزایش دهد. هانسون در پایان افزود: «اکنون و در عصر ارتباطات و فناوری، تغییر باور مردم و مصرف‌کنندگان بمراتب سخت‌تر از مشکلات صنعتی و تکنولوژی است. مردم جامعه بسادگی مجاب نمی‌شوند که سلامت و جان خود را به دستان یک ماشین بسپارند! به همین دلیل یکی از عمده نگرانی شرکت‌های خودروساز را می‌توان استقبال نکردن مردم از این نوع خودروها دانست. خودروسازی گوگل شرکت گوگل از دیگر شرکت‌های خودروسازی است که از سال 1388 تولید و ساخت اتومبیل‌های بدون راننده را آغاز کرده و این برنامه را بر اتومبیل‌های مختلفی مانند «پریوس» تویوتا آزمایش کرده است. خودروهای بدون راننده گوگل با استفاده از دوربین، رادار و همین طور لیزر قادر به رانندگی است. مقامات خودروسازی گوگل اعلام کرده‌اند که این ماشین بیش از 3000 کیلومتر را بدون یک برخورد یا تصادف پیموده است. براساس اطلاعات منتشر شده، زمانی که این خودرو با راننده‌های انسانی هدایت می‌شود، گاز و ترمز شدیدتری نسبت به حالت خودکار دارد؛ درصورتی که هدایت این خودروهای بدون راننده نه‌تنها ایمن‌تر است، بلکه خیلی نرم‌تر و راحت‌تر نیز پیش می‌رود. مقامات گوگل معتقدند: «ما راه طولانی را باید بپیماییم، اما رانندگی 3000 کیلومتری تحت کنترل و رانندگی کامیپوتر می‌تواند تجربه بزرگ و عظیمی در ادامه این مسیر باشد.» آئودی آئودی نیز به ساخت اتومبیل‌های اتوماتیک با استفاده از دوربین‌های مختلف، اشعه لیزر و همین طور دستگاه‌های حسگر شناسایی جاده، روآورده است. آئودی با برنامه‌هایی که به ماشین می‌دهد، قادر است ‌اتومبیل را مقابل منزل شما پارک کند یا این که شما را به گردش ببرد. جالب است بدانید که این نوع ماشین بدون راننده از ارتفاع نیز نمی‌ترسد! در نتیجه قادر است به نقاط بلند نیز صعود کند، اما تمام برنامه‌هایی که نام برده شد، رضایت مقامات سازنده این خودرو را جلب نکرده و آنها تصمیم دارند‌ برنامه‌هایی مانند رانندگی در ترافیک و... را نیز به برنامه‌های این خودرو اضافه کنند. مضرات ورود خودروهای بدون راننده ورود فناوری به همان اندازه که می‌تواند باعث تسریع کارها شود به همان میزان نیز مضراتی دربردارد. برای مثال، با ورود گسترده خودروهای بدون راننده بسیاری از راننده‌های تاکسی بیکار می‌شوند و کار خود را از دست می‌دهند.‌ اما تغییر در آینده‌ای که با سرعت به ما نزدیک می‌شود، غیرقابل کنترل است. منبع: روزنامه جام جم