به گزارش«پرشین خودرو» به نقل از ایرنا، بنابر آمارها حتی در كشورهای توسعه یافته و صنعتی نیز تصادفات درصدر علل مرگ و میر قرار دارد و این در حالی است كه معمولا نیروهای مولد جامعه در این حوادث جان خود را از دست می دهند و از این طریق زیان های جبران ناپذیری به سرمایه های ملی وارد می شود. با توجه به اینكه در سه دهه آینده شمار شهرهایی كه بیش از یك میلیون جمعیت خواهد داشت به تدریج افزایش پیدا می كند در نتیجه انتظار می رود كه تقاضا برای حمل و نقل مسافر و كالاها به طور چشمگیری افزایش یابد. بنابر این نتیجه گرفته می شود در 20 سال آینده، شمار خودروهای ساخته شده بیش از تمام خودروهایی خواهد بود كه در 100 سال تاریخ صنعت خودرو سازی ساخته شده است. در ایران تقاضا برای خرید خودرو در سال های اخیر به اوج خود رسیده است بنابراین آمادگی برای مقابله با بحران ترافیك و حوادث رانندگی امری اجتناب ناپذیر است. استادیار دانشگاه علوم انتظامی و عضو مركز تحقیقات و ارتقا ایمنی دانشگاه شهید بهشتی تهران، می گوید: وجود ساختار های سازمانی متعدد در حوزه ترافیك و اقدام های جزیره ای این سازمان ها، باعث شده تا مهار حوادث با كندی انجام شود. علیرضا اسماعیلی، افزود: با این حال از همان روزی كه ترافیك به عنوان یكی از معضلات جدی مطرح شد در حل آن هم راه كارهای زیادی طرح شده است كه برخی مشكلات ترافیك را خلای فرهنگی و برخی هم كمبود فضای شهر می دانند. وی همچنین با بیان اینكه برخی ظرفیت پایین جاده ها و گروهی دیگر معتقد به كمبود وسایل حمل و نقل عمومی هستند، گفت: برخی هم گرایش مردم به استفاده از خودروی شخصی را از جمله این موارد می دانند. این استاد دانشگاه با طرح این پرسش كه راه كار عملی چیست و چه سازمان و یا شخصی پاسخگوی معضلات وحوادث ترافیكی در كشور است، گفت: ایجاد ساختار های مناسب و پویا یكی از اساسی ترین گام هایی است كه با اجرای طرح یكپارچه سازی مدیریت ترافیك به سرانجام خواهد رسید. اسماعیلی افزود: در صورتی كه مساله ترافیك تحت مدیریت و مسوولیت یكپارچه ای هم چون شورایی قرار گیرد، شاهد موازی كاری ها و تعدد تصمیم گیری ها نخواهیم بود. وی اظهار داشت: از آن جا كه در سال های اخیر هزینه های گزافی به دلیل ناهماهنگی سازمان ها و دستگاه های مختلف در موضوع ترافیك صرف می شود در نتیجه لازم است كه به یك تصمیم واحد در این زمینه دست پیدا كنیم. استادیار دانشگاه علوم انتظامی و عضو مركز تحقیقات و ارتقای ایمنی دانشگاه شهید بهشتی خاطر نشان كرد، در این راستا شاهدیم كه هر سازمان و یا وزارتخانه ای بر اساس برنامه و نیاز خود فعالیت می كند و همین موازی كاری ها و دوباره كاری ها، انسجام و یكپارچگی بین آن ها را سلب كرده و هزینه های اجتماعی و اقتصادی را نیز افزایش داده است. وی گفت: ایجاد موسسه‌ای برای برقراری هماهنگی میان سازمان ها و نهادهای موثر بر مقوله ایمنی راه ها، نیازمند برنامه‌ریزی و روشن كردن جایگاه قانونی و اجرای دقیق آن است.