به گزارش «پرشین خودرو»، با این که همه علائم اقتصادی حاکی از روند صعودی رشد اقتصادی در آمریکا است اما هر از گاهی این سؤال در ذهن ها نقش می بندد که آیا این رشد فروش خودرو در 5 سال گذشته در آمریکا وابستگی بیش از حد به تخصیص اعتبار و پرداخت وام داشته یا نه؟

در چند سال گذشته وام خودرو نقش مهم و اساسی در خرید خودرو بازی کرده طوری که یادآور زمان بسط اقتصادی آمریکا در اثر رونق و گسترش وام مسکن است. یک نکته نگران کننده این است که وقتی وام خودرو بر اساس کدپستی ها و مناطق در ایالات متحده تجزیه و تحلیل می شوند مشخص می شود آن بخش هایی که در دوران حباب مسکن بالاترین نرخ دریافت وام مسکن داشته اند اکنون بالاترین نرخ دریافت وام خودرو دارند. یک نکته دیگر این است که همان طور که حباب مسکن روی به وجود آمدن حباب خودرو مؤثر است، حباب خودرو می تواند روی حباب لوازم خانگی مؤثر واقع شود.

آمار خرده فروشی خودرو از مرکز آمار Census Bureau در آمریکا وقتی با آمار بدهی های خانوارها مقایسه می شود نکات هشداردهنده ای را گوشزد می کند. برای مثال در نمودار زیر که سهم خودرو در خرده فروشی ماه ژانویه بین سال های 2003 تا 2015 را مقایسه می کند، سهم خودرو از 16.6 درصد در سال 2009 به 20.5 درصد رشد کرده و هر چند که پایین تر از دهه 2000 است اما روند افزایشی آن باید مد نظر قرار گیرد.

حالا اگر  این نمودار را با نمودار سهم وام خودرو در بدهی خانواده ها که بانک مرکزی آمریکا منتشر کرده مقایسه کنیم به یک الگوی مشابه می رسیم.

حال این سؤال مطرح می شود که این روند تا کی می تواند ادامه پیدا کند و آمریکایی ها تا چه زمانی می توانند وام خودرو بگیرند و خودرو بخرند و تا چه زمانی این روند اعطای وام می تواند مقرون به صرفه باشد و اعتبار لازم برای آن تأمین شود. «ادوارد نایدرمایر» از تحلیل گران بلومبرگ وضعیت کنونی را هشداردهنده می بیند و می گوید همین حالا هم علائم هشداردهنده به صدا درآمده اند. یکی از این علائم افزایش دوره زمانی بازپرداخت وام و علامت دیگر افزایش سهم وام گیرندگانی است که اعتبار لازم برای بازپرداخت ندارند (بیشتر این وضعیت شامل حال کسانی می شود که ارزش کنونی خودروی آنها کمتر از میزان بدهی آنها است). کافی است که این وضعیت به سمتی پیش رود که وام دهندگان با زیان مواجه شوند و از پرداخت وام خودداری کنند، در آن صورت اثر روانی آن هم مضاعف خواهد بود.

هر چند باید این نکته را در نظر گرفت که مقیاس حباب مسکن با حباب خودرو قابل مقایسه نیست، برای مثال بین سال های 2003 تا 2008 بدهی خانواده ها در خصوص وام مسکن به 4.5 هزار میلیارد دلار رسید در حالی که در طی 5 سال منتهی به 2014 میزان کل بدهی خانواده ها در خصوص وام خودرو تنها به 236 میلیارد دلار رسید. این نکته را هم باید در نظر داشت که خودرو و قطعه فقط 4 درصد از هزینه های خانوار را تشکیل می دهد.

خلاصه این که رشد فروش خودرو در آمریکا خصلت های حبابی از خود نشان می دهد، اگر ترکیدگی در این حباب اتفاق بیفتد میزان تأثیر آن به اندازه ترکیدگی حباب مسکن در آمریکا نخواهد بود.