به گزارش «پرشین خودرو»، در مذاکرات حرفه ای عموما افراد غیر حرفه ای معمولا دو راه برای مذاکره طی می کنند که عبارتند از: ۱-مذاکرات ملایم: افراد بصورت ملایم مذاکره می کنند و همچنین از برخوردهای شخصی اجتناب نموده و از این روی بسیار ساده امتیاز می دهند ۲-مذاکرات سخت: هیئت های مذاکره کننده سرسخت هر مطلبی را به چشم جدالی می بینند که در آن بر فقط بر مواضع خود پافشاری بیشتری کنند و فقط این مطلب را یاد گرفته اند که با اینکار برنده خواهند بود راه کاری که دکتر ظریف و هیات ایرانی در لوزان پیش گرفتند مذاکره اصولی ‌بود که راه کار سوم است. این در حالیست که تکنیک های مذاکرات در چهار چوب رو ش های اصولی تدوین شده بود و توجه به فشار های سیاسی و اقتصادی فوق العاده، دکتر ظریف و تیم همراه توانست اجرای مذاکره براساس تمرکز بر منافع را بصورت عملیاتی نشان دهند. ۳۰ سال دشمنی آمریکا با ایران و تمام مسائل حاشیه ایی نتوانست گروه مذاکره کننده را از اصل مذاکره و منافع ملی کشور دور کند. دکتر ظریف در بیشتر مواقع لبخند واقعی و خوبی داشت اما در تیم روبرو به جز نماینده فرانسه اکثر افراد لبخندهای مصنوعی و….. داشتند. متخصصانNeuro-Linguistic Programming NLP) ) افراد را به ۳ دسته تقسیم می‌کنند. ۱-افرادی که به هنگام ارتباط با طرف مقابل مستقیما به چشمان نگاه می‌کنند که عمدتا انسانهایی معقول هستند و با اعتماد بنفس هرچه تمام تر در جلسات حاضر می شوند ۲-افرادی که در میانه صحبت با دیگران به بالا نگاه می‌کنند و به دنبال ایده هستند. ۳-افرادی که به هنگام صحبت به پائین سمت چپ نگاه می‌کنند، که انسان‌های احساسی هستند و معمولا اعتماد بنفس کمی دارند در گروه مذاکره کنندگان ایرانی بیشتر افراد تیم و مخصوصا دکتر ظریف جزو دسته اول بودند اما در طرف مقابل بیشتر مواقع جان کری حتی در زمان عکس گرفتن و بجز نگاه مستقیم نگاه هایی رو به بالا داشت. تصاویر منتشر شده از جان کری که مذاکره کننده کهنه کاری است در مجله اشپیگل و چند نشریه اروپایی، اشاره به نگاه روبه بالای وی که دهه هفتم عمر را سپری می کند دارد که در مقایسه با نماینده ایران ضعیف عمل کرد. این دو نکته دو تفسیر مهم دارد : اول اینکه با یک فرد حرفه ای روبرو هستیم و دوم اینکه تیم مقابل ما با رهبری فردی است که بدنبال ایده و تفسیر ایده است و همیشه چندین ترفند و دستور جلسه در چنته داشت. ظریف یک دیپلمات حرفه ای و یک مذاکره کننده خوب است و تجربه ای بسیار خوب و کارآمد در حوزه دیپلماسی دارد، امیدواریم که در نهایت نه تنها بر سر موضوع هسته ای بلکه در سایر موضوعات منطقه ای نیز به توافق برسیم. تحلیل گفتمان سیاستمداران در مذاکره‌های بزرگی مانند مذاکره‌ی ایران و آمریکا که قطعاً از بزرگترین و حساس‌ترین مذاکره‌های قرن حاضر است، نیازمند آگاهی سیاسی، جامعه سیاسی، اقلیم شناسی، روانشناسی است و قطعا، سرافرازی در این مداکرات متخصصانی همچون دکتر ظریف را می طلبد. سید مازیار میر