به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از روزنامه صمت، محمدرضا نجفی‌منش، با بیان این مطلب اظهار کرد: بنده با واژه پلتفرم ملی موافق نیستم و باید نام این پروژه طرح کلان پلتفرم ایرانی باشد. وی عنوان کرد: برای اجرای این طرح باید نکاتی بررسی شود، از جمله اینکه چند نوع فناوری در صنعت قطعه‌سازی وجود دارد؟ آیا توان طراحی قطعات در داخل کشور وجود دارد؟ سوم اینکه آیا توان طراحی ماشین‌آلات لازم برای انجام این پروژه وجود دارد؟ و در آخر هم این سوال مطرح می‌شود که آیا توانایی تولید وجود دارد یا خیر؟ نجفی‌ منش افزود: حضور شرکت‌های قطعه‌سازی در این همایش نشان‌ دهنده این است که توانایی تولید قطعات در داخل وجود دارد اما باید برای انجام این کار نقاط قوت و ضعف مشخص شود و ارتباط با دانشگاه می‌تواند فرصت مناسبی برای جبران نقاط ضعف باشد. عضو انجمن قطعه سازان عنوان کرد: برای اینکه خودروساز باقی بمانیم، باید با خودروسازان بزرگ مشارکت داشته باشیم زیرا بدون مشارکت ادامه کار با مشکل مواجه می‌شود و خودروسازان داخلی می‌توانند شریک خود را پیدا کرده و با آنها همکاری کنند. وی تاکید کرد: در صنعت قطعه‌سازی نیز قطعه‌سازان کوچک باید با سایر قطعه‌ سازان داخلی مشارکت کنند زیرا وجود واحدهای کوچک جنبه اقتصادی ندارد اما با مشارکت قطعه‌سازان داخلی با یکدیگر قطعات با کیفیت و با هزینه پایین تولید می‌شود و سپس این قطعه‌سازان باید با قطعه‌سازان مطرح خارجی همکاری داشته باشند و از دانش فنی آنها برای ساخت قطعات استفاده کنند. نجفی‌ منش ادامه داد: این حق مردم است که از خودروهای جدید استفاده کنند و هدف این است که در 10 سال آینده نیمی از خودروهایی که تولید می‌شود 50 درصد با نشان(برند) داخلی و 50 درصد با نشان(برند) خارجی تولید و روانه بازار شود. وی تاکید کرد: خودرویی که ساخته می‌شود، باید با هدف فروش در اروپا تولید شود، در این صورت است که در داخل نیز به فروش می‌رود. نکته‌ای که نجفی‌منش برای مشارکت قطعه‌سازان در طرح کلان پلتفرم ملی بر آن تاکید کرد، این بود که برای همکاری قطعه‌سازان در این طرح باید حق و حقوق این شرکت‌ها در تمامی مراحل از جمله طراحی، تولید و خدمات پس از فروش در نظر گرفته شود و این تعهد باید به شرکت‌های قطعه‌سازی داده و امضا شود، در این صورت تمامی شرکت‌های قطعه‌سازی مایل به همکاری هستند.