به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از ایسنا، از حدود دو سال پیش طرح شناسنامه‌دار كردن قطعات خودرویی در انجمن قطعه‌سازان مطرح شد. طبق این طرح هنگام تولید قطعات، مدارهای الكترونیكی روی مجموعه‌های اصلی خودرو مانند دیسك، صفحه كلاج و ترمز نصب شده و قطعات در همه‌جا قابل ردگیری خواهند بود. علاوه بر آن مدار الكترونیكی به منزله شناسنامه‌ قطعات بوده و تمام اطلاعات اعم از شركت تولیدكننده، زمان و مكان تولید قطعه در آن قرار دارد. به این ترتیب با شناسنامه‌دار شدن قطعه تولیدكنندگان قطعات التزام بیشتری به رعایت كیفیت محصول داشته و در ادامه در صورت خرابی قطعه هنگام استفاده نیز، امكان ردگیری قطعه معیوب و بازخواست تولیدكننده قطعه وجود خواهد داشت. این قابلیت همچنین هنگام خرابی قطعه و نیاز به تعویض آن سودمند بوده و می‌توان به آسانی قطعات معیوب را برای تعویض فراخوان كرد. شناسنامه‌دار كردن قطعات با توجه به قابلیت شناسایی و رهگیری خودرو در هر نقطه‌ای، احتمال سرقت خودروها را نیز در حد قابل ملاحظه‌ای كاهش خواهد داد. در این میان اینكه دلیل عدم اجرای این طرح با وجود فواید آن چیست، باز هم به موضوعات مالی باز می‌گردد. محسن رزم‌خواه عضو انجمن سازندگان قطعات مجموعه‌های خودرو، در این زمینه می‌گوید: "اگرچه از حدود دو سال پیش موضوع شناسنامه‌دار شدن قطعات خودرویی تولیدی در انجمن قطعه‌سازان مطرح شد، اما به دلیل بار مالی این طرح هنوز اجرایی نشده است." این قطعه‌ساز معتقد است كه با توجه به هزینه‌بر بودن مقدمات اجرای این طرح، خودروسازان می‌توانند هزینه‌های اولیه را تقبل كنند. به هر حال اجرایی شدن این طرح با توجه به اینكه مدت زمان زیادی از اجرای آن در كشورهای توسعه یافته می‌گذرد، ضروری به نظر می‌رسد.