به گزارش«پرشین خودرو» به نقل از مهر، هوا که کمی رو به گرگ و میش می رود، دلت می خواهد هر چه زودتر در خانه باشی، عجله داری اما هر چه به تعداد ستاره‌ها افزوده می‌شود از تعداد تاکسی‌ها کاسته و به همین خاطر 50 یا 100 تومان کرایه‌ کمتر یا بیشتر برایت فرقی نمی‌کند و هر ماشینی که دم دستت برسد سوار می‌شوی. این اتفاق ممکن است در یک روز پر باران یا در داغی یک ظهر تابستانی و یا حتی در ترافیک تاکسی‌ها و مسافرکش‌های شخصی اتفاق بی‌افتد، مهم معطل نماندن در خیابان است. این اعتقاد بسیاری از مسافرانی است که عجله دارند و خبری هم از تاکسی نیست. تازه بسیاری از تاکسی‌ها هم نرخ مصوب کرایه‌های تاکسیرانی را رعایت نمی‌کنند و به همین خاطر فرقی ندارد تاکسی یا شخصی باشد، این حرف‌ها را تقریبا می‌شود از اکثر افرادی که مجبور هستند هر روز برای رفتن به مسیرهای مختلف شهر از تاکسی استفاده کنند به طور مستمر شنید. این روزها عده زیادی از تاکسیداران ناچارند برای گرفتن حق خود با مسافربرهای شخصی مشاجره کنند و افزایش روزمره این مسافربران به دغدغه ای برای تاکسیداران تبدیل شده است. این امر برای تاکسیرانانی که به صورت قانونمند به کار خود اشتغال دارند تقریبا هر روز اتفاق می‌افتد و بسیاری از آنان هر روز باید در مسابقه سوارکردن مسافر با مسافربران شخصی کورس بگذارند و این طور به نظر می رسد که هرکس زودتر از راه رسید برنده است. این در حالیست که اغلب آنان از وضعیت معیشتی چندان مناسبی برخوردار نیستند و در عین حال کار کردن زیر تابش مستقیم آفتاب تابستان و سرمای زمستان، در همه ساعت‌های روز با مبلغی اندک بسیار طاقت فرساست، به خصوص زمانی که هزینه‌های سرسام آور بنزین و استهلاک ماشین و تعمیرات نیز به آن اضافه شود. به اعتقاد سروری که یک شهروند اصفهانی است خود مردم باید دغدغه سوار شدن به تاکسی را داشته باشند و تا زمانی که این فرهنگ در بین آنها جا نیفتاده نمی توان انتظار داشت که این معضل حل شود. او که معلم است و به قول خودش با حقوق معلمی هنوز نتوانسته ماشین بخرد و هر روز با تاکسی به محل کارش می رود این چنین می گوید: با توجه به همه پیگیریها و تلاشهای مسئولان در دو حوزه نیروی انتظامی و تاکسیرانی به نظر می رسد بیشترین کسانی که از این بخش ضربه می خورند تاکسیداران و البته مسافران هستند و لازم است با وجود همه فعالیت‌های پیشگیرانه یا بازدارنده، شهروندان در این حوزه آگاه تر و دقیق تر عمل کنند. وی ادامه داد: آنان باید خود را ملزم به استفاده از وسائل نقلیه عمومی بدانند و از سوار شدن بر ماشین‌های عبوری بپرهیزند تا از این طریق ضمن ارتقای عملکرد سیستم عمومی حمل و نقل، حقوق تاکسیداران نیز پرداخته شود. اما با تمام اینها بسیاری هم مثل شجاعی معتقدند با وجود مسافرکشهای فراوان و کم بودن تاکسی‌ها مردم مجبورند تن به سوار شدن در ماشینهای شخصی بدهند. وی می گوید: تاکسی‌ها معمولا می ایستند تا پر بشوند و بعد حرکت می کنند و من به نوبه خودم وقتی عجله داشته باشم نمی‌توانم صبر کنم چون گاهی نیم ساعت طول می کشد تا تاکسی‌های خطی تکمیل شوند، تاکسی‌های گردشی هم آنقدر محدود هستند که به جمعیت منتظر کفاف نمی دهند. مسائل و مشکلات تاکسیداری و تاکسیرانی در طی چند سال اخیر در اصفهان شاید موضوع چندان جدیدی نباشد اما واقعیتی است که وجود دارد و تاکسیداران و رانندگان تاکسی از مشکلات و سختی‌های کار خود گلایه مند هستند و از اجر و مزد کم، درآمدهای ناکافی و گاه ناچیز در ازای ساعتها رانندگی در گرما و سرما، تحمل ترافیک‌های سنگین در خیابان‌های کم عرض شهر و رقابت‌های فشرده با خودروهای مسافرکش شخصی و غیرمجاز می‌گویند. به گفته یکی از رانندگان تاکسی که حدود 15 سال سابقه دارد رانندگان تاکسی از اوضاع شهری گلایه دارند که دیگر گنجایش خودروهای سواری را ندارد و از طرفی هر روز خودروهای شخصی به اصطلاح "مسافرکش" غیربومی، غیرمجاز و متفرقه‌ای از شهرهای همجوار وارد شهر می‌شود که به گفته رانندگان تاکسی، بدون کمترین مشکل و مانع، تعهد و پرداخت هزینه‌ای چون عوارض، بیمه، مالیات و... به جابه جایی مسافر می‌پردازند و شب هنگام به شهر و ولایت خویش بازمی‌گردند و این در حالی است که خودروهای مسافرکش بومی و غیرمجاز هم به فراوانی در شهرمان در رفت و آمدند که بر سنگینی بار ترافیکی شهر هم افزوده‌اند. راننده دیگری که خود را مالک تاکسی و تحصیل کرده دانشگاهی معرفی می کند، معتقد است که درست است که بعضی از رانندگان و دارندگان خودروهای مسافرکش شخصی بیکارند و از این رو به کار مسافرکشی در شهر روی آورده‌اند ولی مگر برای آنها این سوال پیش نمی‌آید که تشکیلات تاکسیرانی در هر شهری به چه منظور تاسیس و تشکیل شده و تاکسی‌های درون شهری با آرم و شماره‌های ویژه و رنگ‌های مشخص بر چه اساسی تردد دارند و فعالیت می‌کنند. الف – ش می‌گوید: هم اکنون رانندگانی در ناوگان تاکسیرانی اصفهان مشغول به کارند که سابقه کاری آنها در این حرفه بیش از ۲۰ و یا حدود ۳۰سال است، کسانی که از جوانی به هر علت این شغل را انتخاب و دنبال کرده و در این راه مو سپید کرده‌اند دیگر نه حرفه‌ای را جز آن می‌شناسند و نه منبع درآمد دیگری دارند و وجود مسافرکش‌های شخصی مشکلی است که دل آنها را به درد می‌آورد. کنار خیابان که بایستی مسئله "عدم امنیت شغل" رانندگان تاکسی را به خوبی لمس می‌کنی این را می‌توانی با وجود خودروهای مسافرکش شخصی که لابه لای تاکسی‌ها جایی برای خود باز کرده‌اند به خوبی مشاهده کرد. در این میان تاجمیر ریاحی مدیر عامل سازمان تاکسیرانی اصفهان که همواره از وجود مسافربرهای شخصی انتقاد کرده و قول داده که این مسئله حل خواهد شد اما به صفر نمی‌رسد، چندی پیش از طرح ساماندهی مسافربرهای شخصی جهت ارتقای امنیت اجتماعی و روانی در جامعه خبر داد. وی می‌افزاید: هر خودرویی که اقدام به مسافرکشی می‌کند باید مجوز داشته باشد در غیراین صورت این کار خلاف قانون است. وی با بیان اینکه بیش از 9هزار و 500 دستگاه تاکسی در شهر اصفهان مشغول سرویس‌دهی هستند، اذعان داشت: باتوجه به ساماندهی مسافربرهای شخصی برنامه‌ای در خصوص افزایش تعداد تاکسی نداریم و در این خصوص مشکلی نیست. وی می‌افزاید: این طرح اهداف دیگری مانند ایجاد اشتغال، توسعه حمل ونقل عمومی، مدیریت، مصرف سوخت و یکپارچه‌سازی و هماهنگی ناوگان حمل ونقل شهری را به دنبال دارد این در حالی است که مسافربرهای شخصی با صلاحیت، ساماندهی می‌شوند.