به گزارش «پرششن خودرو»، خودروهای خودران کمپانی گوگل در حال حاضر بیش از ۳/۲ میلیون کیلومتر را در جاده‌های اصلی پیموده‌اند و همان طور که انتظار می‌رفت هرچه مسیر بیشتری طی می‌شد، این خودروها عملکرد بهتری از خود نشان می‌دادند. در ابتدا تنها از مسیرهایی مانند آزادراه‌ها، تقاطع‌های خلوت و چراغ‌های راهنمایی استفاده می‌شد، اما با گذشت زمان این مسیرها جای خود را به خیابان‌های شلوغ و پیچیده‌ی شهری و جاده‌های خطرناک‌تر دادند.

Google در ابتدا اطلاعاتی را درباره‌ی سیستم مورد استفاده در این خودروها در اختیار عموم قرار داد. این اطلاعات نشان از به کارگیری تکنولوژی توسعه یافته در سال ۲۰۱۰ را دارد. در آن زمان خودروهای خودران این کمپانی تنها ۲۲۵,۳۰۰ کیلومتر را پیموده بودند اما با این حال قادر به دست و پنجه نرم کردن با خیابانی پرپیچ و خم همچون Lombard در سن‌فرانسیسکو (این خیابان از ۸ پیچ تند به همراه شیب زیاد تشکیل شده است به طوری که عبور از آن به مهارت نسبتا بالایی نیاز دارد)، عبور از پل گلدن‌گیت و همچنین گذر از جاده‌ی اطراف دریاچه‌ی Tahoe در ایالت نوادا، بود.

در مقاله‌ای که اخیرا منتشر شده است، دیمیتری دولگاو سرپرست بخش خودروهای خودران گوگل، توضیح داده است که موفقیت‌هایی از این دست تقریبا به سرعت به دست آمد، چرا که ۹۰ درصد از مسیر برای رسیدن به چنین هدف‌هایی با عبور از آزادراه‌ها، گذر از خیابان‌های خلوت شهری و انتخاب تقاطع‌های ساده برای رسیدن به مقصد، قابل پیمایش است. اما برای رسیدن به هدف رانندگی خودکار بدون هیچ‌گونه دخالتی از طرف راننده، قرار گرفتن در شرایط دشوارتر و تجربه‌ی موقعیت‌های چالش برانگیز، مورد نیاز است.

هرچه این خودروها مسیرهای دشوار و ناشناخته‌ی بیشتری را طی می‌کردند، گوگل نیز به مسائل بیشتری در این باره پی می‌برد. دولگاو در همین رابطه عنوان می‌کند که نیمه‌ی دوم از این مسافت ۳/۲ میلیون کیلومتری کمک شایانی به گوگل در عبور از مسیرهای غیر معمول و دشوار کرده است.

برای رسیدن به دانشی جامع (به دست آوردن تجربه برای تعامل با ۱۰ درصد باقی مانده) در حال حاضر خودروهای گوگل تقریبا تمام زمان خود را صرف پیمودن مسیرهایی که دولگاو آن‌ها را خیابان‌های پیچیده‌ی شهری می‌نامد، می‌کنند. کارشناسان اعتقاد دارند که در این مکان‌ها، خودروهای یاد شده توان تشخیص بهتر موانع ترافیکی مانند خودروهای اورژانس، عبور از مناطق در حال ساخت‌وساز و گذر از راه‌های باریک را دارند و همچنین نسبت به شرایط مختلف واکنش‌های مناسب‌تری را از خود نشان می‌دهند.

خودروهای خودران گوگل در تشخیص و درک رفتارهای ظریف و پیچیده‌ی دیگر رانندگان و همچنین پیش‌بینی اقدامات آنها با استفاده از ویژگی‌هایی که توسط دولگاو delicate social dance و silent conversations نامیده می‌شوند، عملکرد بهتری پیدا کرده‌اند. در همین رابطه دولگاو به روش‌های پیچیده و ظریفی اشاره می‌کند که انسان‌ها به منظور نشان دادن قصد و نیت خود به کار می‌برند. یکی از این موارد هنگامی است که در موقعیت تعویض بین خطوط قرار می‌گیریم که احتمالا تشخیص و تفسیر آن برای انسان‌ها واضح و روشن به نظر می‌رسد، اما برای یک خودرو که از سیستم خودران بهره می‌برد به مراتب پیچیده‌تر است.

یکی دیگر از مواردی که خودروهای خودران گوگل فرا گرفته‌اند، توانایی راندن خودرو به صورت نرم و روان است. این توانایی حرکت بسیار ایمن‌تری را ایجاد کرده و بنابراین شرایط مناسب‌تری را نیز برای سرنشینان فراهم می‌کند. همچنین این خودروها قادرند تا با دیگر خودروهایی که توسط راننده کنترل می‌‌شوند، ارتباط برقرار کنند.

مورد آخر از تغییراتی که در قوانین ایالت کالیفرنیای امریکا در رابطه با آزمایش خودروهای خودران بدون پدال یا فرمان در برخی از جاده‌ها وضع شده بود، خبر می‌دهد. قبل از این با اصرارهایی که قانون‌گذاران داشتند، در خودروهای خودران حتما باید فردی در داخل آن حضور ‌می‌داشت تا در صورت لزوم بتواند کنترل خودرو را به دست بگیرد، این موضوع گوگل را دچار مشکلاتی کرده بود. اما رفته رفته، با متعادل شدن قوانین و شرایط و همچنین با پیمودن مسافت بیشتری توسط خودروهای خودران گوگل، ایده‌ی دور از ذهن مطالعه‌ی اخبار حین رفتن به محل کار در حالی که خودرو کنترل شرایط را در دست دارد، بیش از پیش به واقعیت نزدیک شده است.