به گزارش پرشین خودرو، موتورسیکلت هوندا استید VLS 400 یکی از تلاش‌ها برای گرفتن بخشی از بازار هارلی دیویدسون است. هوندا این موتورسیکلت را در سال 1997 طراحی کرد. در آن زمان هوندا بازار بسیار خوبی در بخش موتورسیکلت‌های تورینگ یا مسافرتی داشت که برای طی کردن مسافت‌های طولانی استفاده می‌شدند. هوندا با استفاده از شاسی موتورسیکلت تورینگ اقدام به طراحی استید کرد. هوندا استید در زمان خودش یکی از بهترین طراحی‌های موتورسیکلت شهری به حساب می‌آمد.

در حالی که آشکارا مشخص بود استید با نگاه به هارلی دیویدسون طراحی شده است، هوندا سعی کرده بود با ایجاد تغییراتی امضای خود را هم پای این موتورسیکلت بگذارد. یکی از مهم‌ترین تفاوت‌های طراحی آن با هارلی دیویدسون، استفاده از اگزوزهای نامتقارن بود. اگروزهای کوتاه و بلند جانبی در همان نگاه اول جلب توجه می‌کردند. اما این جلب توجه به این معنی نبود که حتما هم موردپسند همه واقع می‌شوند. بزرگ‌ترین‌ اشتباه هوندا در طراحی این موتورسیکلت این بود که سعی کرد طراحی سنتی این سبک را به چالش بکشد و با طراحی مدرن اگزوزها شکل و شمایل جدیدی ایجاد کند. در حالی که اغلب کسانی که سراغ خرید این موتورسیکلت‌ها می‌روند به سبک و سیاق سنتی طراحی آن علاقه دارند. هوندا برای این موتورسیکلت از موتور 400 سی‌سی استفاده کرد.

البته حجم دقیق این موتور 398 سی سی بود. موتور 400 سی سی در رده موتورهای میان حجم به حساب می‌آید، اما هوندا با طراحی یک بلوک چهارسیلندر برای آن با یک تیر دو نشان زد. اول آنکه از نظر طراحی بلوک سیلندر استید بزرگ‌تر شد و همین مساله حس راندن یک موتورسیکلت سنگین را به موتورسوار القا می‌کرد. از نظر فنی هم سیلندرهای کوچک این امکان را فراهم کردند تا دور موتور با سرعت بالاتری افزایش پیدا کند. همچنین به دلیل داشتن بلوک سیلندر بزرگ، عملیات خنک شدن موتور با سرعت بیشتری انجام می‌گرفت که در نهایت مجموعه این عوامل موجب افزایش راندمان موتور استید می‌شد.

البته باید توجه داشت که خنک‌سازی موتور تنها با استفاده از جریان هوا نبود و برای استید یک رادیاتور نیز در نظر گرفته شد. موتور استید می‌توانست در دور موتور 7500 دور در دقیقه 43 اسب بخار قدرت تولید کند. با استانداردهای امروزی قدرت زیادی برای کی موتور 400 سی‌سی نیست؛ اما در سال 97 قابل قبول بود. گشتاور این موتور نیز 33 نیوتن متر بود. سیستم سوخت رسانی این موتورسیکلت از نوع کاربراتوری بود. برای استید به‌طور استاندارد دو کاربراتور در نظر گرفته شده بود.

همین دو کاربراتور بودن به یکی از نقاط ضعف استید تبدیل شد؛ چرا که تنظیم و هماهنگ کردن آنها بایکدیگر بسیار مشکل بود. بعدها بسیاری از دارندگان استید موتورسیکلت را تک کاربراتور کردند. اما این کار روی عملکرد موتورسیکلت اثر منفی داشت. هرچند دردسرهای استفاده از آن را کم می‌کرد. استید با این مشخصات در زمان خود نتوانست رقیب خوبی برای هارلی باشد، اما امروزه به یک موتورسیکلت محبوب برای قدیمی بازها تبدیل شده است.

دنیای ماشین