به گزارش پرشین خودرو، اما چالش اصلی آنها در طراحی و ساخت این خودرو صرفا ساختن یک لامبورگینی جدید نیست، بلکه آنها می‌خواهند خودرویی بسازند که دنیای سوپراسپورت‌ها را هم یک گام به جلو براند. توالی عددی 2020 موجب شده تا این سال به یک تاریخ مهم در صنعت خودرو تبدیل شود و خودروسازان بزرگ تلاش دارند در این سال، کاری متفاوت ارائه کنند. شرکت لامبورگینی با ادعای متحول کردن خودروهای سوپراسپورت سنگ بزرگی برداشته است. مشکل اصلی در طراحی یک پلت‌فرم جدید است که این سوپراسپورت روی آن ساخته شود.

در حال حاضر لامبورگینی الگوی سه پلت‌فرم را به‌صورت رایانه‌ای آزمایش می‌کند. آنچه لامبورگینی می‌خواهد افزایش قدرت و سرعت در کنار افزایش هندلینگ و پایداری خودرو است. همین مساله کار را به یک کار بزرگ و دشوار تبدیل کرده است. لامبورگینی از زمان مدل دیابلو در دهه 90 تاکنون پلت‌فرم‌های خود را تغییر چندان اساسی نداده و صرفا آنها را به روز کرده است. برای این سوپراسپورت جدید، مهندسان لامبورگینی قصد دارند بازگشتی به گذشته داشته باشند. آن‌گونه که منابع خبری نوشته‌اند، پلت‌فرم جدید لامبورگینی ترکیبی از پلت‌فرم یکپارچه با اتاق و بازوهایی در جلو و عقب است. همین بازو‌ها هم هستند که آن را به پلت‌فرم‌های نسل قبل خودروسازی شبیه می‌کنند. لامبورگینی در مدل‌هایی مانند اونتادور و هوراکان پلت‌فرم‌های بدون بازو را استفاده کرد. این پلت‌فرم موجب شد تا دست آنها برای طراحی خودرو به خصوص در قسمت جلو بازتر باشد.



اکنون مشکل سخت شدن طراحی کنونی برای یک پلت‌فرم دارای بازو بار دیگر به سراغ طراحان این شرکت آمده است. اما چرا آنها می‌خواهند بازوها را به شاسی خودرو بازگردانند. یک دلیل آن مهار کردن حرکات عرضی خودرو در سرعت‌های بالا و فرمان دادن‌های ناگهانی است. این بازوها موجب می‌شوند تا لرزش شاسی خودرو جذب و دفع شود. به این ترتیب از ایجاد پدیده فیزیکی رزونانس در شاسی جلوگیری شده و خود خودرو به ناپایداری دامن نمی‌زند. یک دلیل دیگر استفاده از پلت‌فرم‌های بازویی این است که می‌توان قطعات سنگین‌تری را روی اکسل‌ها نصب کرد. هر‌چند این مساله و کاهش وزن از طرق مختلفی قابل اصلاح است؛ اما زمانی که لامبورگینی خودرو قدرتمندتری بسازد و به متعلقات قوی‌تری روی اکسل نیاز دارد که در این حالت کار با یک شاسی قوی‌تر به نظر عاقلانه‌تر می‌رسد

با این حال بازگشت به شاسی مذکور برای لامبورگینی کار ساده‌ای نخواهد بود؛ چرا که احتمال آن وجود دارد آنها ناگزیر باشند سهم آلومینیوم را در شاسی‌های خود افزایش دهند. در حال حاضر بخش اصلی شاسی‌های پیوسته با اتاق در لامبورگینی با استفاده از فیبرکربن ساخته می‌شود. اما شاسی بازویی چندان با فیبرکربن میانه خوبی ندارد؛ چرا که فیبرکربن اگر چه در برابر فشار تحمل بسیار بالایی دارد، اما در برابر ضربه این‌گونه عمل نمی‌کند. مدل دومی که لامبورگینی در حال کار روی آن به‌عنوان گزینه‌ای برای سوپراسپورت آینده است، توسعه شاسی رولی یا همان لوله‌ای است. لامبورگینی پیش از این در اونتادور تجربه استفاده از شاسی لوله‌ای را داشت و اکنون قصد دارد به‌صورت گسترده‌تری از آن استفاده کند تا بتواند رویای سوپراسپورتی خود را محقق کند.

دنیای ماشین