به گزارش پرشین خودرو به نقل از آوای سلامت، اگرچه مغز به مقادیر کافی شکر برای عملکرد صحیح نیاز دارد، اما این نوع شکر، گلوکز طبیعی است که در محصولات غذایی مانند میوه‌ها و غلات یافت می‌شود. در مقابل فروکتوز قندی است به مواد غذایی و نوشیدنی‌های فراوری شده افزوده می‌شود و خطرات بلندمدت و بسیار مخرب روی مغز دارد:

شکر اعتیاد آور است: اعتیاد به قند یک نگرانی واقعی و رو به رشد برای اکثریت جمعیت جهان است. اما این اعتیاد چطور اتفاق می‌افتد؟ بنا به تحقیقاتی که در مجله هافینگتون پست منتشر شده، پس از خوردن یک ماده شیرین، مغز مواد شیمیایی طبیعی شبه افیونی آزاد می‌کند که احساس لذت را در بدن به وجود می‌آورد و بدن مقدار بیشتری از آن را طلب می‌کند. پژوهشگران بر این باورند که هنگام مصرف شیرینی قسمتی از مغز که فعال می‌شود و طلب شیرینی مجدد می‌کند، همان قسمتی است که با مصرف مواد مخدر فعال می‌شود و مواد مخدر بیشتری طلب می‌کند.

شکر خطر ابتلا به زوال عقل را بالا می‌برد: دیابت نوع ۲ کنترل نشده دیرزمانی است که با ابتلا به زوال عقل پیوند خورده است، زیرا قند خون افزایش یافته به تمام اندام‌های بدن انسان، از جمله مغز آسیب وارد می‌کند، اما حتی افزایش اندک در قند خون نیز می‌تواند مشکل آفرین باشد. طبق نتایج تحقیقات محققان دانشگاه هاروارد، افرادی که میانگین قند خون آن‌ها ۱۱۵ میلی‌گرم در دسی لیتر - محدوده پیش دیابت - بود، نسبت به افرادی که قند خون عادی داشتند، ۲۰ درصد احتمال بیشتری داشت تا به زوال عقل مبتلا شوند. افزایش اندک در سطح قند خون می‌تواند با التهاب همراه باشد که به مغز آسیب وارد می‌کند.

شکر خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می‌دهد: مصرف بیش از حد قند می‌تواند تاثیرات عمده‌ای بر خلق و خوی شما داشته باشد. خوردن شکر ممکن است باعث شادی فرد به صورت موقت شود، اما در درازمدت می‌تواند در فرد ایجاد افسردگی، اضطراب و استرس کند.

شکر با بیماری‌های التهابی و آلزایمر مرتبط است: مصرف زیاد شکر خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را افزایش می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که مقاومت به انسولین و مقدار گلوکز خون که از معیار‌های تشخیص دیابت هستند، با بروز اختلالات مغزی مثل آلزایمر در ارتباطند. بعضی از محققان از آلزایمر حتی به عنوان دیابت نوع ۳ یاد می‌کنند.