فارغ از این موضوع كه صحت این اخبار چه میزان است، اما جای این سؤال مهم ‌خالی است كه فارغ از محتوا و ساختار فیلم عصبانی نیستم، اگر مدیران ارشاد از ترس حواشی پیش رو جرئت اكران این فیلم را ندارند دیگر مجوز اكران دادن‌شان به این فیلم چه بود؟ و سؤال مهم‌تر اینكه مدیران وزارت ارشاد كه خود را مدعی ترویج اخلاق در هنر و سینما می‌دانند، چگونه به خود اجازه می‌دهند اینگونه تقوا و اخلاق را زیر پا بگذارند و مصاحبه‌ای جعلی و دروغ را در رسانه‌ها تكثیر و منتشر كنند. جالب است كه در طرح اولیه عصبانی نیستم كه به ارشاد ارائه شده هیچ اشاره‌ای به رویدادهای سال 88 نشده است. «جمال شورجه» در 27 بهمن ماه 1392 در گفت‌وگویی با یكی از پایگاه‌های خبری به عنوان یكی از اعضای شورای پروانه ساخت، بر تخلف رضا درمیشیان، سازنده فیلم عصبانی نیستم تأكید می‌كند. شورجه در این گفت‌وگو اشاره می‌كند: «در فیلمنامه، هیچ نشانه‌ای از نگرش‌ها و تمایلات سیاسی شخصیت اصلی و اینكه از فعالان فتنه 88 و دانشجوی ستاره دار بوده وجود نداشت. در برخی مواقع ما به تهیه كنندگان و كارگردان اعتماد می‌كنیم و پروانه ساخت را صادر می‌كنیم، آنها هم قول می‌دهند كه رعایت كنند، البته این موارد صورتجلسه می‌شود و در پرونده فیلم باقی می‌ماند. احتمال قریب به یقین در خصوص این فیلم هم تذكرات لازم داده شده و آنها قول داده‌اند حذف یا تعدیل خواهند كرد.»