به گزارش پرشین خودرو به نقل از روزیاتو، برخی انگل ها نمی توانند بدون وجود انسان به عنوان میزبان، زنده بمانند در حالی که برخی دیگر فرصت طلب بوده و در صورت خارج شدن از بدن انسان در جاهای دیگر نیز زنده خواهند ماند. این انگل ها ترجیح می دهند در بدن انسان لانه کنند و درون بدن انسان برای آن ها بسیار بهتر از هر جای دیگری خواهد بود. در ادامه این مطلب می خواهیم شما را با تعدادی از بدترین انگل انسانی کثیف و خطرناک و نحوه ابتلا به آن ها آشنا کنیم.

۱- انگل مالاریا

هر ساله بیش از ۲۰۰ میلیون مورد ابتلا به مالاریا در جهان ثبت می شود. اگر چه همه می دانند که این بیماری از طریق پشه های ناقل بیماری منتقل می شود اما اغلب افراد آن را یک بیماری ویروسی یا با منبع باکتریایی می دانند. اما بیماری مالاریا در اثر مبتلا شدن به یک انگل تک یاخته ای به نام «پلاسمودیوم» (Plasmodium) رخ می دهد. اگر چه این بیماری به اندازه دیگر بیماری های انگلی کثیف و چندش آور به نظر نمی رسد اما تب و لرزیدن ناشی از این بیماری می تواند به مرگ قربانی منجر شود. درمان هایی برای کاهش خطر مرگ در نتیجه این بیماری وجود دارد اما هنوز واکسنی برای آن کشف نشده است.

البته با داروهای امروزی می توان این بیماری را درمان کرد. انگل مالاریا توسط پشه آنوفل منتقل شده و وقتی که پشه ماده شما را نیش می زند (پشه نر نیش نمی زند) تعدادی از این انگل ها همراه با بزاق پشه وارد بدن شما خواهند شد. این ارگانیسم تک سلولی در درون گلبول های قرمز خون قربانی تکثیر شده و در نهایت باعث انفجار این سلول ها می شود. وقتی که پشه آنوفل یک شخص یا حیوان ناقل انگل را نیش می زند سیکل انتقال بیماری کامل می شود.

۲- کرم کدو

کرم کدو نمونه ای از کرم های پهن است که انواع مختلفی از آن وجود داشته و میزبان های مختلفی را انتخاب می نمایند. وقتی که تخم یا لارو این انگل از طریق غذا یا آب وارد بدن می شود، به دیواره معده و روده چسبیده و رشد می کنند تا این که در نهایت تخم گذاشته یا با انداختن بخشی از بدن خود باعث رشد کرم های دیگری خواهند شد. جدای از این که انگل کرم کدو بسیار کثیف و خطرناک بوده و بدن را از برخی مواد مغذی محروم خواهد ساخت، کرم کدو مشکل عفونی زیادی برای بدن ایجاد نمی کند. با این وجود اگر شرایط برای بلوغ لارو مناسب نباشد، به شکل کیست درخواهند آمد.

این کیست ها می توانند به هر جایی از بدن منتقل شده و منتظر بمانند تا شما مرده و احتمالاً توسط جانوری خورده شوید که دارای سیستم گوارشی مناسبی برای رشد این انگل باشد. کیست هایی که باعث ابتلا به کرم کدو می شوند «cysticercosis» نامیده می شوند. ابتلا به این انگل برای برخی ارگان ها سخت تر و مضرتر از برخی دیگر خواهد بود. اگر این کیست ها وارد مغز شوند می توانند مرگ را در پی داشته باشند. کیست های کرم کدو در دیگر نقاط بدن باعث ایجاد فشار بر بافت شده و آن را از مواد مغذی مورد نیازش محروم خواهند ساخت که کاهش کارآیی آن اندام را در پی خواهد داشت.

ورود تخم یا لارو کرم کدو به بدن به روش های مختلفی شکل خواهد گرفت. خوردن کاهو یا شاهی شسته نشده که به لارو حلزون آلوده است می تواند باعث ورود این انگل به بدن شود. خوردن گوشت های خوب پخته نشده، خوردن سوشی، قورت دادن ناگهانی و ناخواسته کک، ورود ناخواسته مدفوع به دهان یا نوشیدن آب ناسالم معمول ترین روش های ابتلا به این انگل می باشند.

۳- لوا لوا فیلاریازیس

بر اساس برآوردهای سازمان بهداشت جهانی بیش از ۱۲۰ میلیون نفر در جهان به نوعی از کرم های لوله ای به نام لوا لوا فیلاریازیس (Filarial Worms) مبتلا هستند. این کرم ها می توانند مجراهای لنفاوی را مسدود کنند. یکی از بیماری هایی که در نتیجه ابتلا به این انگل ایجاد می شود بیماری الفنتیازیس یا فیلاریازیس لنفاوی (elephantiasis) یا بیماری «مرد فیل نما» است. این اسم به تورم شدید و تغییر شکل نابهنجار بافت ها اشاره دارد که در صورت خارج نشدن مناسب مایعات لنفاوی ایجاد خواهد شد.

خبر خوب این است که اکثر کسانی که به این انگل مبتلا هستند تقریباً هیچ نشانه ای از بیماری خود بروز نمی دهند. ابتلا به کرم های لوله ای به روش های مختلفی انجام می گیرد. این انگل ها می توانند هنگام راه رفتن در میان چمن های نمدار خود را به پوست چسبانده و بین سلول های پوست جای دهند. همچنین امکان ورود این انگل از طریق آب آلوده یا نیش پشه ناقل انگل نیز وجود دارد.

۴- کنه فلج کننده استرالیایی

کنه ها جزو انگل های بیرونی به شمار می آیند بدین معنا که کارهای شنیع خود را روی پوست بیرونی بدن انجام می دهند. گزش این انگل ها می تواند باعث بیماری های مختلفی شود که از مهم ترین آن ها می توان به بیماری لایم یا بیماری تیفوس اشاره کرد. با این وجود کمتر دیده می شود که کنه خود ایجاد کننده بیماری یا مشکل باشد و همیشه پای یک عامل دیگر در میان است که کنه تنها نقش ناقل آن را ایفا می کند. تنها مور استثنا یک کنه استرالیایی با نام علمی «Ixodes holocyclus» است که عامل دسته ای بیماری را با خود حمل می کند. این انگل کنه ای نوعی نوروتوکسین از خود ترشح می کند که فلج شدگی را در پی دارد.

اگر این توکسین باعث فلج شدن ریه شود، مرگ در اثر مشکل تنفسی را در پی خواهد داشت. خبر خوب این است که انگل مذکور تنها در استرالیا یافت می شود و خبر بد این که هیچ پادزهری برای توکسین مرگبار این انگل ساخته نشده است. کسانی که به نیش این کنه آلرژی داشته باشند تنها ۲ روز پس از گزش جان خود را از دست خواهند داد.

۵- گال یا جرب

انگل گال یا جرب با نام علمی «Sarcoptes scabiei» یکی از خویشوندان کنه هاست اما این انگل اغلب به جای چسبیدن به دیواره خارجی بدن، وارد پوست می شود. این انگل و فضولات آن باعث قرمز شدن و التهاب پوست و خارش شدید خواهد شد. در حالی که فرد میزبان این انگل خیلی زود پوست خود را به شدت خواهد خاراند این عمل بسیار خطرناک خواهد بود زیرا عفونت شدید ثانویه را در پی خواهد داشت.

افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی داشته یا نسبت به جرب حساس هستند ممکن است به یک بیماری به نام «گال نروژی» یا گال جرم دار مبتلا شوند. در این حالت، پوست به دلیل ابتلا به میلیون ها انگل بسیار خشک و پوسته پوسته شده و اگر بیماری درمان شود نیز بدشکلی های ایجاد شدن در اثر آن باقی خواهند ماند. این انگل از طریق تماس با یک شخص آلوده به آن یا وسایل او منتقل خواهد شد.

۶- مگس های مولد پیچ کرم
پیچ کرم دنیای جدید یک انگل بسیار خطرناک با نام علمی «Cochliomyia hominivorax» است. بخش «hominivorax» به معنای «انسان خوار» بوده و تعریف مناسبی برای کاری است که لارو این حشره انجام می دهد. مگس ماده حدود یکصد تخم در یک زخم باز می ریزد. در طی یک روز، این تخم ها باز شده و به کرم هایی تبدیل می شوند که از آرواره های تیز خود برای نقب زدن به درون بدن انسان استفاده می کنند و بدین ترتیب بدن قربانی را به عنوان غذای خود می خورند. این کرم ها ماهیچه ها، رگ های خونی و اعصاب را سوراخ کرده و در تمام مدت نقب زدن به درون بدن رشد می کنند.

اگر کسی سعی در برداشتن کرم انگل داشته باشد آن ها با سرعت و قدرت بیشتری به درون بدن نقب خواهند زد. تنها ۸ درصد از افراد مبتلا به این انگل جان خود را از دست می دهند اما همه بیماران از دردی جانکاه و غیرقابل تحمل که ناشی از زنده زنده خورده شدن توسط این است رنج خواهند برد. همچنین آسیبی که پیچ کرم به بافت ها وارد می کند می تواند منجر به عفونت های ثانویه نیز شود. این کرم قبلاً تنها در ایالات متحده یافت می شد اما امروزه تنها در آمریکای جنوب و مرکزی فعالیت دارد و وارد زخم هایی می شود که باز بوده و بانداژی روی آن ها وجود نداشته باشد.