به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، یکی از دغدغه های دولت ها در کشورهای صنعتی و کشورهای جهان سوم که گام های صنعتی شدن را بر می دارند، آلودگی هواست.

کارخانه های مختلف، استفاده از سوخت های فسیلی، تردد بیش از حد خودروها و موتورسیکلت های درون سوز و حتی شوفاژخانه های منازل می توانند بر روی آلودگی هوا و محیط زیست اثر مخرب زیادی بگذارند.

کلان شهری همانند تهران به دلیل بافت متراکم و وجود فرصت های شغلی بسیار نسبت به شهرستان های دیگر از حیث منابع آلوده کننده هوا رتبه یک کشوری را دارد.

جمعیت ثابت و جمعیت متغیر این استان، حجم تردد شبانه روزی در پایتخت ایران را بسیار افزایش داده و کمبود وسایط حمل و نقل عمومی نیز موجب شده است این رفت و آمدها بیشتر توسط خودروی شخصی انجام بگیرد.

در یکی از نقاط پر تردد تهران از قدیم الایام تنها نمایشگاه بین المللی پایتخت بنا نهاده شده است، نمایشگاهی که همگان آن را به نام نمایشگاه بین المللی تهران می شناسند.

شاهراه های ورودی به این نمایشگاه بزرگراه چمران، بزرگراه کردستان و خیابان سئول است، که به طور عادی حجم بالایی از ترافیک روزانه را تجربه می کند. عموماً فرقی نمی کند که در کدام ساعات شبانه روز قصد عبور از یکی از این بزرگراه ها را دارید، به هر حال چیزی که در انتظار شما خواهد بود، ماندن در ترافیک خسته کننده است.

در کنار شاهراه ها ی دستیابی به نمایشگاه بین المللی سه راه ارتباطی دیگر نیز وجود دارد که تهرانی ها برای رسیدن به نمایشگاه به اجبار باید از این راه ها عبور کنند. اتوبان های همت، حکیم و نیایش از مسیرهای همیشه ترافیک دار شهر تهران هستند.

تا اینجا متوجه شدیم هر راهی که به نمایشگاه بین المللی ختم می شود، در روزهای عادی نیز دارای بار ترافیکی بالایی است. حال فکر کنید یک نمایشگاه پر بازدید مانند کتاب یا خودرو در محل دائمی نمایشگاه بین المللی تهران دایر شود، کل تهران قفل خواهد شد. دیگر از ترافیک نیم ساعته خبری نیست بلکه شما ساعت ها در پشت ماشین های دیگر معطل خواهید ماند تا شاید معجره ای اتفاق بیفتد و مسیر تردد باز شود.

تقریباً از آغاز دولت هفتم، شهردار وقت تهران به دلیل همین حجم بالای ترافیک قصد کرد تا نمایشگاه بین المللی را از خیابان چمران به خارج از تهران منتقل کند، این مهم تا دولت یازدهم عملی نشد اما در همان سال های ابتدای روی کار آمدن دولت یازدهم با تفاهم فی مابین شهرداری تهران، شورای شهر و دولت قرار بر انتقال تمامی نمایشگاه های پر بازدید از خیابان چمران به شهر آفتاب شد.

این مهم با نمایشگاه کتاب کلید خورد و پس از آن نیز بیشتر نمایشگاه های بزرگ کشور در شهر آفتاب پذیرای عموم بود. بر کسی پوشیده نیست امکانات فعلی شهر آفتاب همانند امکانات نمایشگاه بین المللی و قدیمی تهران نیست، اما این نمایشگاه تازه تأسیس با پیشرفت فازهای مختلف خود، هر روز بهتر از دیروز شده و امکانات مناسبی برای برگزاری نمایشگاه های بزرگ و میزبانی مردم پیدا می کند.

جدای از بد و خوب بودن نمایشگاه شهر آفتاب، قصه اصلی و پر غصه ما، آلودگی هوا و حجم بالای ترافیک شهری است که با انتقال محل دائمی نمایشگاه ها به بیرون از شهر تهران، این مشکل اگر کم نمی شود تشدید هم نخواهد شد.

در اولین روزهای سال 97 خبری منتشر شد مبنی بر این که، بیش از یک دهه از برگزار نشدن نمایشگاه خودرو در مرکز تهران و انتقال آن به شهر آفتاب در دو سال اخیر، در پایان اردیبهشت ماه سال جاری، یک نمایشگاه خودرو در محل دائمی نمایشگاه های تهران اجرا خواهد شد !

این در حالی است که در پایان سال 96 تاریخ برگزاری سومین دوره نمایشگاه خودرو در شهر آفتاب اعلام شد، حال باید از مسئولان محترم وزارت صنعت و مدیران نمایشگاهی کشور پرسید، دلیل برگزار شدن دو نمایشگاه با یک موضوع در یک استان و در یک سال چیست؟

مگر بر اساس تفاهمات انجام شده در دولت قبل، قرار بر برگزاری نمایشگاه های بزرگ در شهر آفتاب نبود، مگر نه اینکه در دو سال گذشته، استقبال بی نظیر مردم از نمایشگاه خودرو شهر آفتاب همه دلنگرانی ها را برطرف کرد. حال دلیل بازگشت به عقب شما مدیران عزیز چیست؟

آیا دلتان برای محل دائمی نمایشگاه بین المللی تهران تنگ شده یا که نه، دلتان برای ترافیک، دود و دم و بوق ماشین های اطراف نمایشگاه تنگ شده است؟

این دلتنگی شما فقط موجب برگشتن وضعیت برگزاری نمایشگاه های پر بازدید در دهه های گذشته می شود، و آن شعاری که برای آلودگی هوا و کمک به رفع آن و حل معزل ترافیک شهری می دادید نیز در حد همان شعار باقی می ماند.

واقعیت این است که هر چه می گوییم و هر چه می پرسیم و هر چه می نویسیم، باز متوجه نمی شویم که این نادانی و بی تدبیری از کجا و چه چیزی نشأت می گیرد؟