به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از دنیای اقتصاد، میت رامنی کاندیدای جمهوری‌خواه ریاست‌جمهوری آمریکا که بسیاری از تحلیل گران وی را شانس جمهوری‌خواهان در انتخابات جاری می‌دانند بر این باور است که حمایت مالی از خودروسازان کار نادرستی بود. وی در کمپین انتخاباتی خود در ایالت آریزونای آمریکا رسما مخالفت خود را با طرح اجرایی اوباما اعلام کرد و گفت: من بر این باورم که اگر به شرکت‌های خودروسازی اجازه ورشکستگی داده می‌شد آنها می‌توانستند بعد از طی دوره نقاهت با اقتدار و توانایی بیشتری وارد بازار شوند و عملکرد بهتری داشته باشند. رامنی افزود: از نظر من ورشکستگی مدیریتی شده بهتر از مداخله دولت در بازار خودرو و صنعت خودرو است. وی تزریق پول به شرکت‌های خودروسازی را تنها ابزاری برای حفظ چند شرکت ضعیف معرفی کرد و تاکید كرد: نمی‌توان بدون توجه به ساختارهای اقتصادی در مورد سیاست‌های مختلف تصمیم‌گیری کرد. آمریکا اقتصادی پویا دارد و پویایی اقتصادی کاملا در تضاد با مداخله اقتصادی و غیراقتصادی دولت در بازار است. او که همواره طرفداری خود را از اقتصاد آزاد اعلام کرده بود در این جلسه گفت: پیش از اوباما رییس‌جمهوری قبلی یعنی جورج دبلیو بوش هم با ارائه کمک مالی به خودروسازان در واقع سنگ بنای طرح کنونی را گذاشت. این کار نادرست سبب شد تا صنعت خودرو آمریکا فرصت شناسایی ضعف‌های خود را از دست بدهد و به دنبال آن در مسیر نابودی تدریجی قرار بگیرد. او به هزینه‌های بالایی که دولت برای اجرای این طرح متحمل شد اشاره کرد و گفت: دولت آمریکا با بدهی‌های کلان و کسری بودجه روبه‌رو است و دلیل آن هم تزریق‌های کلان به بخش‌های مختلف صنعتی و اقتصادی است. اما باید در نظر داشت که بازار نیاز به دولتی ندارد که هر از چند گاهی میلیاردها دلار به آن تزریق کند بلکه نیاز به دولتی دارد که با سیاست‌گذاری درست و مدیریت صحیح اقتصاد زمینه را برای رشد اقتصادی وصنعتی فراهم آورد و به بنگاه‌های اقتصادی فرصت دهد تا با رقابت در بازار رشد کنند. دیوید اکسلرود استراتژیست ارشد دولت اوباما در پاسخ به صحبت‌های مطرح شده توسط میت رامنی گفت: به نظر شما رامنی درست می‌گوید؟ آیا اگر دولت در بازار خودرو مداخله نمی کرد و با تزریق 85 میلیارد دلار به صنعت خودروسازی زمینه را برای حفظ آنها در اقتصاد فراهم نمی‌کرد الان دوشرکت کرایسلر و جی ام شرایط بهتری داشتند و اقتصاد آمریکا روزهای رونق را تجربه می‌کرد؟ واقعیت این جاست که وی بدون توجه به شرایط اقتصادی نظریه ارائه می‌دهد. اگر دولت در بازار خودرو وارد می‌شد الان دو شرکت خودروسازی تعطیل شده بودند و با فروش دارایی‌های خود بخشی از نیاز مالی خود را تامین می‌کردند. در این دوران میلیون‌ها نفر از کارگران شرکت‌های خودروسازی و قطعه سازی یا دیگر صنایع وابسته به صنعت خودروسازی بیکار شده بودند و نرخ بیکاری در کشور به جای 9 درصد به مرز 20 درصد رسیده بود. این برای اقتصادی همچون آمریکا که سابقه رکود بزرگ را دارد و از عواقب مشکلات مالی آگاه است، سقوطی بزرگ است. به نظر من عده زیادی از کارشناسان اقتصادی معتقدند: تصمیم‌گیری باراک اوباما در سال 2009 میلادی به‌رغم مخالفت‌های زیادی که مطرح شده بود عاقلانه‌ترین و درست‌ترین تصمیم بود و باعث شد نه‌تنها صنعت خودروسازی کشور نجات پیدا کند بلکه اقتصاد آمریکا هم از فروپاشی مطلق نجات یابد. خلاصه نظریات رامنی در شرایطی مطرح شد که دو شرکت خودروسازی کرایسلر و جی ام آمریکا گزارش‌هایی در مورد وضعیت اقتصادی خود در سال 2011 میلادی ارائه داده‌اند. شرکت جی ام در گزارش اخیر خود خبر از سودآوری 8 میلیارد دلاری در سال 2011 میلادی داد و پیش‌بینی کرد در سال‌جاری سودی معادل 10 میلیارد دلار به‌دست آورد. شرکت خودروسازی کرایسلر هم اعلام کرد در سه ماه اخر سال قبل 225 میلیون دلار سود به‌دست آورده است و مجموع سودآوری این برند در سال 2011 میلادی بیش از 2.3 میلیارد دلار بود. این برند کسب سود 3.1 میلیارد دلاری در سال 2012 میلادی را بسیار محتمل می‌داند. در ماه‌های آغازین سال جاری میلادی هم دو برند رشد فروش در بازار آمریکا و رشد تقاضا در بازار آسیا را تجربه کردند که به آنها اطمینان داد که برآوردهای درستی از بازار در سال 2012دارند. حال که آمارهای اقتصادی ارائه شده توسط خودروسازان هم خبراز رشد اقتصادی در سال گذشته و اثر بخشی سیاست‌های دولت اوباما داده است انتظار می‌رود میت رامنی در ایالت آریزونا طرفداری نداشته باشد و با توجه به اهمیت خودروسازی در اقتصاد آمریکا پیش‌بینی‌ها از کاهش محبوبیت وی بعد از اعلام نظرش در مورد سیاست‌های مرتبط با صنعت خودرو خبر می‌دهد.