به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از رانه نیوز، آغاز اجرای استاندارد یورو4 و عدم تامین مالی پروژه وانت دیزل از سوی شركت ملی نفت ایران حالا خودرویی‌ها و نفتی‌ها را رو در روی هم قرار داده است. اختلاف بر سر 30 میلیارد تومان است، یعنی دقیق‌تر اگر بگوییم 299 میلیارد ریال. نقش بهینه‌سازی ساعت 14 روز چهارشنبه هشت خرداد توافقنامه‌ای در شركت بهینه‌سازی مصرف سوخت منعقد شد. بر اساس آن زامیاد تا پایان سال 88 وانت دیزل خود را وارد بازار می‌كرد و بر اساس آن از منابع داخلی نفت یارانه می‌گرفت. همایون ریاحی مدیرعامل وقت زامیاد كه در روز افتتاح نمایشگاه نفت در غرفه زامیاد از عدم تامین مالی موضوع فوق انتقاد كرد، توانست در آن جلسه امضای مدیران ارشد بهینه‌سازی مصرف سوخت را پای توافقنامه بنشاند. بدین ترتیب زامیاد توانست وانت دیزل خود را وارد بازار كند. آنها سال گذشته این وانت را جهت تست در اختیار خبرنگاران قرار دادند. تولید شروع شد و زامیاد قبل از ایپكو (رقیب موتورساز ایران خودرویی) توانست محصول را وارد بازار كند. آنها پولی دریافت نكردند تا امروز كه صدایشان درآمده شاید برای آنكه برای یورو4 نیاز به سرمایه‌گذاری دارند. این تمام داستان نیست. بهار 88 حمد‌ا... محمدنژاد معاون وزیر و رئیس هیات مدیره شركت بهینه سازی نامه‌ای به وزیر وقت نفت، نوذری نوشت و با اشاره به برآورد 299 میلیارد ریالی در شورای پژوهش شركت بهینه سازی مصرف سوخت، 20 هزار دستگاه وانت دیزل را باعث كاهش حداقل 50 میلیون لیتر مصرف سوخت دانست. قلعه‌بانی؛ خودرویی سابق، نفتی فعلی از اواخر پاییز 89 پای قلعه‌بانی به این موضوع كشیده شد. حمدا... محمدنژاد نامه‌ای به مدیرعامل شركت ملی نفت كه خود روزگاری خودرویی بود و با این پروژه آشنایی كامل دارد نگاشت و یادآوری كرد این موضوع در 15 شهریور 88 در جلسه هیات مدیره شركت ملی نفت ایران مطرح شده ولی مدیر پژوهش و فناوری شركت ملی نفت ایران كمبود بودجه‌های پژوهشی را باعث عدم تخصیص اعتبار لازم دانسته است. این نامه توجه و اقدام را خواستار شده بود. قلعه‌بانی با اوج‌گیری دعوا سرانجام در روز آخر نمایشگاه نفت امسال مجبور به موضع‌گیری شد و کمک 300میلیارد ریالی به خط تولید وانت دیزلی را در گرو تایید معاون پژوهش وزیر نفت دانست تا از بار انتقادات دوستان سابق خود بكاهد. این گفته نشان می‌دهد وی فقط می‌تواند برای این پرداخت توصیه كند و عملا برای زامیاد گام برنخواهد داشت. چرا وانت دیزل بر اساس برآوردهای زامیاد افزایش هزینه وانت دیزل نسبت به وانت بنزینی با احتساب موتور، گیربكس و خدمات پس از فروس حدود 4 میلیون تومان است. ئدر زمان افتتاح گفته شد 104 قطعه این خودرو تغییر كرده است. زامیاد كه نگران تولید انبوه موتور دیزل ایپكو بود توانست در تولید پیش افتد تا اولین شود. این شركت در گزارش‌هایی كه در چند سال گذشته ارائه كرده می‌گوید مصرف كننده از بابت صرفه جویی از هزینه سوخت در یك سال 4 میلیون تومان سود خواهد كرد. بر اساس تحقیقات این شركت، مصرف سوخت در وانت دیزل با 40 درصد بهبود به 9 لیتر در هر صد كیلومتر رسیده و افزایش قیمت این وانت از این محل در 9 ماه و نیم مستهلك می‌شود. از سویی كل قیمت خودرو نیز در كمتر از چهار سال مستهلك خواهد شد. چه خواهد شد زامیاد نگران از دست دادن محصول تك خود بوده و از سویی از عدم عمل به توافقنامه دلخور است. آیا آنها شانس دریافت این كمك را دارند؟ چند روز بعد از نمایشگاه نفت، مدیرعامل شركت بهینه سازی مصرف سوخت در برابر انتقادات از عدم حمایت این طرح كه با محوریت آنها بود پاسخی حقوقی داد و موضوع را صرفا یك توافقنامه دانست كه به قرارداد منجر نشد. او البته از عدم حمایت از این پروژه انتقاد می‌كند اما به نظر ترجیح می‌دهد آرام خود را از این قضیه بیرون كشد. این اما پایان ماجرا نیست چون گرچه زامیاد جز تفاهم‌نامه چیزی در چنته ندارد اما توانسته در پروژه‌ای كه مدیران ارشد نفت و صنعت حمایت می‌كردند موفق عمل كند. از همین رو معاون پژوهش نفت نیز با ظرافت از این موضوع تمجید كرده است اما قول پرداخت نمی‌دهد. اگر خط تولید این وانت تعطیل شود فشار بر روی نفتی‌ها بیشتر خواهد شد. شاید برای همین است كه هیچ یك از مقامات شركت نفت نمی‌توانند در برابر تفاهم‌نامه‌ای كه نصف آن از طرف مقابل عمل شده، بگذرند. فعلا دعوا ادامه دارد.