به گزارش «پرشین خودرو»، حدود 10 سال از نخستین باری که پایتخت‌نشینان طعم گس هوای آلوده را چشیدند و وارونگی هوا را به چشم دیدند می‌گذرد اما در آن زمان کسی نمی‌دانست که دیگر باید با این پدیده شهر صنعتی، خو بگیرد و هر سال برای آمدنش روزشماری کند تا حداقل هوای خودش را داشته باشد در برابر این هوای نفس‌گیر. روزشمار پاییز که به آخر می‌رسد هوای آلوده تهران هم بیشتر از قبل چهره سیاهش را به رخ می‌کشد، دیگر همه می‌دانند که پاییز و زمستان باید برای همزیستی با هوای وارونه آماده شوند اما آنچه در این میان برای مردم، مهم است این است که بدانند کسی واقعاً در پی حل این مشکل است، مردم از مسئولان انتظار رفع مشکل را دارند نه منجی که تنها نجاتش در بازی کلمات، خلاصه می‌شود و به دنبال مطرح کردن چهره‌ای مردمی در پشت پرده سیاستی پیچیده است. نیم‌نگاهی به اخبار روز گذشته ، آغاز فصل زورآزمایی مسئولان را نشان می‌دهد هم‌آوردی که گاهی خودشان را هم به قدری گیج می‌کند که یک مسئول، ظرف یک ساعت به چندین رسانه، اخبار متناقضی را اعلام می‌کند. سال‌هاست که مسئولان می‌گویند خودروها علت 85 درصد آلودگی تهران هستند، اما این را فقط می‌گویند، چون راه تولید و تردد خودروهای آلوده تنها روزهای «هشدار» بسته است. گسترش حمل و نقل عمومی هم که گره خرده است در پیچ‌وخم‌های بازی سیاست و پول. جلسات کاهش آلودگی هوا نیز فقط خلاصه شده است به همین روزهای آلوده و مردم نیز دلخوش به اینکه این روزها تعطیل می‌شود یا نمی‌شود! به قدری حرف‌ها و تصمیمات مسئولان برای این روزهای آلوده، در این سال‌ها تکراری شده است که می‌توان از پیش، مصوبات جلسات کمیته کاهش آلودگی هوای تهران و اظهارنظرهای مسئولان از وزارت بهداشت و محیط زیست گرفته تا شهرداری و استانداری را نوشت. مسئولان بهداشت از ضررهای استشمام هوای آلوده و افزایش میزان مراجعات بیماران به دلیل مسمومیت‌‌ها می‌گویند، محیط زیستی‌ها هم که با سپردن مسئولیت برپایی جلسات کاهش آلودگی هوا به استانداری تهران، خیال خود را راحت کرده‌اند، سیاستگذار بودنشان را یادآوری و اجرا را به بقیه واگذار می‌کنند، شهرداری تهران هم که سال‌هاست می‌گوید پول بدهید حمل و نقل عمومی گسترش یابد هوا پاک ‌شود! چند روزی طرح‌های ترافیک و زوج و فرد در شهر، تشدید می‌شود و نمادین به چند کارخانه و کارگاه تذکر می‌دهند و مقطعی آنها را تعطیل می‌کنند، اما دوباره روز از نو و روزی از نو، کسی از اثر درازمدت این آلودگی‌ها بر سلامت مردم نمی‌گوید، از سقط جنین‌ها و تولد کودکان ناقص‌الخلقه نمی‌گوید. کسی رسوب این سرب‌ها و نشست هوای آلوده در ریه‌ها را نمی‌بیند. البته مسئولان هر از گاهی طرح‌هایی هم می‌دهند از آب‌پاشی هوا با هواپیما گرفته تا نصب مه‌پاش‌ها در تهران که اساتید هواشناسی اجرای این طرح‌ها را فقط در جهت ایجاد پدیده‌ای خطرناک‌تر به نام «مه‌دود» می‌دانند، پدیده‌ای که شهرهای صنعتی دنیا به دنبال رفع آن هستند و ما با دست خودمان به دنبال تولید آن. فتح‌الله امی،‌ مدیر سابق طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران راه‌ حل مشکل آلودگی هوا را فقط و فقط در خودروها و موتورسیکلت‌های فاقد استاندارد می‌بیند. امی که به دلیل عدم اجرای طرحش در سازمان محیط زیست از این جایگاه استعفا داده است، فارس می‌گوید: طرحی را به سازمان محیط زیست دادم که بر اساس آن طی 5 سال خودروها و موتورسیکلت‌های فاقد استاندارد جمع‌آوری می‌شد و دیگر حق تردد در 8 کلان‌شهر را نداشتند و موتورسیکلت‌های برقی نیز جایگزین موتورسیکلت‌های آلوده می‌شد، اما هیچ عزمی برای اجرای آن از سوی مسئولان وجود نداشت. وی طبق بررسی‌ها و مقایسه‌ای که با کلان‌شهرهای آلوده دنیا انجام داده است 70 تا 90 درصد آلودگی هوا در کلان‌شهرها از جمله تهران را متعلق به خودروها و موتورسیکلت‌های غیراستاندارد اعلام می‌کند. مدیر سابق طرح جامع کاهش آلودگی هوای تهران می‌گوید: خودروهای تولید 1382 به قبل 30 برابر خودروهای استاندارد، آلودگی در هوا ایجاد می‌کنند اما می‌بینیم که به راحتی در شهرها تردد دارند. نقش صنایع و کارخانه‌های آلاینده در آلودگی هوا که تمام سال کار می‌کنند و فقط در روزهای «هشدار» به آنها می‌گویند فعالیتشان را متوقف کنند به گفته امی 10 تا 30 درصد است. امروز تهرانی‌ها در وضعیت هوای «هشدار» نفس می‌کشند، این را مدیر عامل شرکت کنترل کیفیت هوای تهران اعلام کرده است، حسن امامی رضوی، معاون درمان وزارت بهداشت نیز با شرایط امروز، پیش‌بینی افزایش 10 تا 15 درصدی مراجعات بیماران به خاطر آلودگی هوا را دارد. زندگی در این روزهای آلوده در جریان است اگر چه نفس‌ها خس خس دارد و طعم گس دود، مزه غالب شده است. بد نیست یادآور هم باشیم که هوا، فقیر و غنی ندارد و مسئول و غیرمسئول نمی‌شناسد و اگر می‌توانیم کاری برای خوب شدن حالش انجام دهیم که دم و بازدم عمیق‌تری داشته باشیم از یکدیگر دریغ نکنیم.