به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از دنیای صنعت، اصولا هر کالایی که به جای تولید، قابل واردات باشد به دلیل سودهای هنگفت و سهلی که از طریق واردات آن قابل حصول است، از همین ویژگی برخوردار است و هر چقدر این سود بیشتر باشد به همان میزان هم توجه و حاشیه پردازی ن جذاب تر می شود. اما فارغ از مبحث فوق، این نوشتار به بررسی قیمت واقعی خودرو در کشور خواهد پرداخت. نگاهی کلان به قیمت خودروها در دو سال اخیر و مقایسه آن با نرخ ارز نشان می دهد که قیمت خودرویی همانند پراید بعنوان پرتیراژ ترین خودروی تولیدی کشور در اواسط سال گذشته حدود 9 میلیون تومان بوده است که قیمت دلاری آن با نرخ ارز در همان تاریخ حدود 7000 دلار محاسبه میشود. حال پس از گذشت یکسال و نیم که نرخ ارز بیش از 2.5 برابر افزایش یافته قیمت پراید هم بیش از 65% افزایش یافته است. به عبارت دیگر قیمت پراید به نرخ ارز جاری در حال حاضر معادل 4300 دلار می باشد. بدین ترتیب با یک حساب سرانگشتی در می یابیم که قیمت خودرو از لحاظ ارزی نسبت به گذشته بالغ بر 38% کاهش داشته و رقابتی تر شده است. موید این مطلب هم توفیق بیشتر خودروسازان در صادرات طی سال جاری بوده است. اما سوالی که همواره مطرح می شود این است که مگر نه اینکه خودروسازان همیشه داعیه تولید خودرو ملی را داشته اند؟ هرچند نویسنده این نوشتار در مقام دفاع از صنعت خودرو نمی باشد اما لازم است به چند واقعیت موجود در این خصوص اشاره کرد: 1- هنگامی که خودروسازان در اقدامی بی سابقه اطلاعات بهای تمام شده و ارزبری خودروهای خود را منتشر کردند، بسیاری نسبت به ارزبری خودروه ابراز تعجب کرده و خودروسازان را به باد انتقادگرفتند. ولی آنچه در سطح دنیا بعنوان مفهوم خودرو ملی در اذهان مردمان هر کشور تداعی می شود به معنی خودکفایی کامل در تولید قطعات و اجزاء خودرو نیست، بلکه مفهوم واقعی آن اینست که خودروساز مالکیت برند خودرو را بطور کامل در اختیار خود داشته و برای هر تغییر، اصلاح و توسعه و یا حتی صادرات آن نیازمند به اخذ مجوز از یک خودروساز دیگر نیست و لیکن برای تولید آن به لحاظ مسائل اقتصادی و تکنولوژیکی ممکن است ناگزیر باشد برخی قطعات را از دیگر کشورها وارد نماید. سیاستی که هم ینک توسط تمامی خودروسازان دنیا بکار گرفته می شود. از سوی دیگر نبایستی فراموش کرد که نرخ ارز تا اوایل سال 90 و برای یک دوره تقریبا 6 ساله بنابه دلایل مختلف علیرغم تورم سالانه دو رقمی، ثابت نگه داشته شد و همین عامل سبب گردید بسیاری از تولید کنندگان و نه فقط قطعه سازان، صرفه را در واردات برخی از قطعات جستجو کنند. 2- نکته بعدی رشد شدید و بی سابقه قیمت مواد اولیه داخلی می باشد. واقعیت امر اینست که بسیاری از این مواد اولیه هر چند در داخل تولید می شوند ولیکن مکانیزم قیمت گذاری آنها پایه و اساس ارزی دارد و قیمت آنها بر همین مبنا تعیین می شود. 3- در رابطه با سایر عوامل و نهاده های تولید نیز آنچه از اطلاعات منتشر شده توسط خودروسازان استنباط می شود این است که وضع به همین منوال بوده است، یعنی اینکه افزایش های صورت گرفته به گونه ای بوده است که خودروسازان را در حاشیه زیان هنگفت تاریخی قرار داده است. و شاید اگر نگاه منصف و واقع بینانه تری داشته باشیم خودرو از معدود کالاهایی بوده که در سالجاری نسبت به مابقی کالاها و خدمات از افزایش کمتری برخوردار بوده است.