به گزارش «پرشین خودرو»، نیسان اصرار دارد که به مشتریان آمریکایی یادآوری کند میراثی که بر جای گذاشته عرضه خودروهای اسپورت اما نسبتا ارزان در دهه های 70 و 80 میلادی است. دلیل دیگری که نشان می دهد نیسان به میراث خود توجه پیدا کرده، نبش قبر برند داتسون است که بعد از 30 سال دوباره آن را احیا کرده است. در تمام بازارها هم از آن با عنوان میراث قدیمی خودروهای کوچک کم قیمت یاد می کند. همین حالا هم در زومای ژاپن، یعنی محل کارخانه اصلی خود 280 خودروی تاریخی را نگهداری می کند و در سال 5000 بازدید کننده دارد. در سال 2009 پورشه در نزدیکی اشتوتگارد با هزینه 130 میلیون دلاری میراثی از 80 خودروی پورشه را به نمایش گذاشت. از آن به بعد بیش از 2 میلیون بازدید کننده از آن موزه بازدید کرده اند و هر یک بلیت 11 دلاری خریده اند. کن گراس از خبرنگاران حوزه صنعت خودرو و متخصص در خودروهای عتیقه می گوید: شرکت های خودروساز آلمانی در ایده حفظ میراث و خودروهای عتیقه از بقیه خودروسازان جلوترند. مرسدس بنز، ب ام و و پورشه حتی فولکس واگن هم این ایده را دریافته و به کار بسته اند، آنها می دانند که این میراث راهی برای برقراری ارتباط با مشتری و در عین حال ارتباط با گذشته خودشان به حساب می آید. این میراث همه چیز را در باره ی گذشته ای بیان می کند که موجبات جشن گرفتن های امروز را فراهم آورده است. شاید بتوان گفت مرسدس بنز پدربزرگ کلکسیونرهای میراث خودروسازی است. این خودروساز تاریخ 114 سال دارد و در تمام دنیا موزه هایی از خودروهای بنز به وجود آمده است. اصلی ترین موزه آن در اشتوتگارد اخیراً از رقم 5 میلیون بازدید کننده عبور کرده است. چشمان خودروسازان آسیایی و آمریکایی در حال بیدار شدن و شناختن این فرصت بی نظیر است. برای مثال در اوایل دهه 1990 شورولت تقاضا برای حمایت مالی از هواداران کوروت در ایجاد موزه کوروت را رد کرد. اما زمانی که سرمایه 13 میلیون دلاری با کمک اعضای باشگاه هوادران کوروت از طریق حمایت قطعه سازان، منابع دولتی و غیره فراهم آمد در سال 1994 در محل کارخانه در باولین گرین کنتاکی موزه کوروت افتتاح شد. کن گراس که قبلا مدیر موزه خودروی پیترسن در لس آنجلس بود 300 خودروی عتیقه را در معرض دید همگان قرار داده بود و 20 سال بازدیدکنندگان زیادی را جذب کرده بود اما تابستان سال گذشته تصمیم گرفت 100 دستگاه از این خودروها را در حراجی به فروش برساند. البته دلیلی که عنوان کرده بود این بود که می خواهد خودروهای دهه 60 و 70 را که ارزش کمتری داشتند به فروش رسانده و روی دهه 20 و 30 تمرکز کند. هر چند که هم خودروسازان و هم مردم به اهمیت حفظ خودروهای عتیقه واقفند اما بزرگترین مانع، هزینه های سنگین نگهداری است چون این خودروها به فضای مناسب نیاز دارند. نمونه آن موزه کرایسلر است که در سال 1999 در آبورن هیل میشیگان راه اندازی شد اما فقط تا سال 2012 دوام آورد. دلیل اصلی بسته شدن این موزه، نبودن بازدید کننده بود. در نهایت بیش از 300 خودروی قدیمی و عتیقه این موزه به فروش رسید. البته بنگاه خیریه کرایسلر به نام «بنیاد کرایسلر» 67 دستگاه از این خودروها را خرید. نیسان در آمریکای شمالی در شهر نشویل موزه لین، خودروها و وانت ها را مانند کنسرو ساردین نگهداری می کند که تا به حال هدف اصلی آن جلب بازدیدکننده نبوده و مقام های مسئول هنوز دلیل حفظ این خودروهای عتیقه را عنوان نکرده اند اما به نظر می رسد که نیسان تصمیم دارد بزرگترین موزه میراث نیسان را در آمریکا ایجاد کند. بخش اصلی میراث نیسان اکنون در زامای ژاپن قرار دارد. 12 راهنما 5000 بازدید کننده را در سال در این موزه راهنمایی می کنند.