به گزارش «پرشین خودرو»، بدون تردید، هر اتفاق خوب یا بد در خودروسازی کشور، اثری مستقیم بر مردم دارد و آنها هستند که از تغییرات مثبت و منفی خودروهای داخلی در حوزه‌های کمی‌وکیفی و قیمتی متضرر شده یا منفعت می‌برند، حال آنکه مسوولان بیشتر دل به آمار و ارقام خوش کرده و می‌کنند. آنچه سبب رضایت وزیر صنعت از خودروسازان شده، فقط و فقط «رشد تولید» است و بس، حال آنکه مبنای رضایت مردم، «کیفیت» و «قیمت» خودروهای داخلی است و اتفاقا خودروسازان ضعف زیادی در این دو مقوله دارند و وزیر نیز اشاره‌ای به آنها نکرده است. در واقع اگرچه خودروسازان توانسته‌اند با رشد تیراژ، دل وزیر را به دست بیاورند، اما مردم دل خوشی از کیفیت و قیمت خودروهای داخلی ندارند و این اصلا زیبنده دومین صنعت بزرگ کشور نیست که مصرف‌کنندگانش از آن راضی نباشند. صد البته که رشد تولید را به دلیل تضمین اشتغال، باید اتفاق مبارکی در صنعت بحران زده خودرو کشور بدانیم، اما وقتی خروجی این «رشد»، محصولاتی کم‌کیفیت و گران است، طبعا مردم راضی نیستند و افزایش تیراژ نیز برایشان چندان اهمیتی ندارد. به عبارت بهتر، خودروسازی ایران زمانی باید از خود راضی باشد که بتواند رضایت مردم را ‌به‌خصوص در دو مقوله «کیفیت» و «قیمت» برآورده کند، وگرنه رشد تیراژ فقط و فقط مسوولان را راضی نگه می‌دارد و این چندان افتخار بزرگی نیست. هرچند به نظر می‌رسد یکی از اهداف اصلی وزارت صنعت از رشد تولید، کاهش قیمت است، اما با وجود دو برابر شدن تیراژ، قیمت‌ها همچنان بالا مانده و حتی صعودی نیز شده اند. در حوزه کیفی هم که هنوز مشکلات به قوت خود باقی‌اند و نه مردم و نه حتی مسوولان وزارت صنعت، هیچ‌کدام از روند کار خودروسازان راضی نیستند. با این شرایط، بد نیست مسوولان وزارت صنعت، از مردم نیز نظرسنجی کنند و حرف دل آنها را بشنوند، چه آنکه در این صورت بدون شک واقعیت‌های خودروسازی ایران بیشتر عیان خواهد شد. در اینکه رشد تیراژ خودروهای داخلی اتفاقی مثبت به حساب می‌آید و نشان از عملکرد مناسب وزارت صنعت و خودروسازان کشور دارد، تردیدی نیست، اما آیا فقط رضایت وزیر ملاک وضع این روزهای صنعت خودرو ایران است؟ آیا مردم هم از خودروسازان کشور و عملکرد کمی و کیفی و قیمتی آنها راضی اند؟