به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از ایسنا، محسن مهاجری یكی از دلایل خرابی زودهنگام جایگاه‌های سی.ان.جی را نبود نظارت سخت‌گیرانه عنوان كرد وافزود: زمانی كه شركت بهینه‌سازی مصرف سوخت متولی بازرسی در ساخت جایگاه‌ها بود - چه از ابتدای كار و چه در زمان استفاده - نظارت به درستی صورت می‌گرفت. وی افزود: اما بعد از آن‌كه انجام این كار به شركت‌های گاز خودرو، شركت گاز و شركت ملی پخش فراورده‌های نفتی سپرده شد، به دلیل بی تجربه بودن این شركت‌ها در ساخت جایگاه، این امر مهم سرسری گرفته و تنها به ظاهر قضیه توجه شد كه باعث محقق نشدن كیفیت مطلوب در ساخت جایگاه‌های سی.ان.جی شد؛ به طوری كه هر شركتی كه توانست سعی كرد از قطعات كم بگذارد. وی با تصریح این كه برخی اهمال‌كاری‌ها از سوی برخی جایگاه‌داران صورت می‌گیرد، توضیح داد: به طورمثال، گاهی جایگاه‌داران به جای این‌كه از قطعات فولادی ضد زنگ استفاده كنند، از قطعات معمولی استفاده می‌كنند. این درحالیست كه اگر در گاز ورودی به سیستم جایگاه‌ یا در هوای بیرون رطوبت باشد، قطعات زنگ می‌زنند و این موضوع موجب خرابی زودهنگام می‌شود. مهاجری با بیان این‌كه یكی دیگر از دلایل خرابی زودهنگام جایگاه‌های سی.ان.جی، نبود خدمات پس از فروش قطعات است، آن را ناشی از نبود نظارت صحیح از سوی شركت ملی پخش فراورده‌های نفتی دانست و توضیح داد: اگر یك قطعه از جایگاه خراب شود، سازنده جایگاه با وجود این‌كه تعهد دارد تا دو سال قطعات یدكی را تامین كند، اما از این موضوع سر باز می‌زند. جایگاه‌دار نیز در این شرایط مجبور است هر قطعه‌ای كه شبیه قطعه معیوب است را استفاده كند. این فعال صنعت سی.ان.جی در این زمینه به طور مثال به استفاده از شلنگ‌های هیدرولیك به جای شلنگ‌های مخصوص جایگاه سی.ان.جی اشاره كرد و افزود: در برخی از جایگاه‌ها به دلیل خراب شدن شلنگ‌های سی.ان.جی از شلنگ‌های هیدرولیك استفاده می‌كنند. این در حالیست كه این كار به دلیل تراكم گاز و رسانا نبودن شلنگ هیدرولیك خطر انفجار دارد. وی در پاسخ به این سوال كه آیا در ساخت جایگاه‌های سی.ان.جی باید از استانداردهای خاصی پیروی شود؟ یادآور شد: در زمانی كه مسوولیت ساخت این جایگاه‌ها با شركت بهینه‌سازی مصرف سوخت بود، شركت نفت لیست تامین قطعات مورد نیاز را منتشر كرد كه براساس آن جایگاه‌داران باید قطعات خود را تامین می‌كردند. او افزود: اما متاسفانه بعد از دست به دست شدن این مسوولیت بین شركت‌های مختلف، از درجه سخت‌گیری و دقت در این زمینه كاسته شد و با وجود این كه اكنون نظارت بر این موضوع بر عهده‌ی شركت ملی پخش فرآورده‌های نفتی است، اما نظارت و پایبندی خاصی در این زمینه از سوی این شركت مشاهده نمی‌شود. مهاجری، نبود واحدهای تست مخازن گاز اتوبوس و سواری‌های دوگانه سوز را یكی از نگرانی‌های مهم در صنعت سی.ان.جی عنوان كرد و هشدار داد: مسوولان تصور كنند در صورت این‌كه مخازن گاز یك اتوبوس مسافری تست نشود، برای مسافران آن چه اتفاقی خواهد افتاد. وی با اشاره به این‌كه باید خودروهای دوگانه سوز هر پنج سال یكبار تست شوند، گفت: اگر مخازن گاز در تست ادواری شست‌وشو نشوند، در صورت زنگ‌زدگی و خوردگی، این مخازن از ایمنی كافی برخوردار نیست و احتمال انفجار وجود خواهد داشت. این سازنده جایگاه سی.ان.جی با اشاره به این‌كه همان گونه كه كارگاه‌های نصب مخزن گاز در كشور وجود دارد، باید كارگاه‌های تست ادواری هم ایجاد شود، یادآور شد: اكنون كه تعداد خودروهای گازسوز شده زیاد نیست، بهتر است كه اقدامی جدی‌ در این زمینه صورت گیرد.در غیر این صورت معلوم نیست بر سر مصرف‌كننده چه خواهد آمد.