به گزارش «پرشین خودرو»، برخی از این شرکت‌ها با دستکاری سیستم‌های موتوری و به نوعی تقلب در نمایش واقعیت‌های آلایندگی یا مصرف سوخت به سودهای کوتاه مدت می‌رسند اما با روشن شدن و کشف این رسوایی‌ها هزینه‌های جبران آن به مراتب بیشتر از هزینه‌های اولیه خواهد بود. موضوع ایمنی هم یکی از مواردی است که گزینه خوبی برای کاهش قیمت تمام شده محصولات یک برند است، اما تبعات آن برای مصرف‌کننده کشنده و غیر قابل بازگشت است.
در این رابطه موسسه بیمه ایمنی بزرگراه‌ها تست‌های دقیقی برای اندازه‌گیری مقدار مقاومت خودروها برای انواع تصادفات را انجام می‌دهد و نتایج به‌صورت رسمی برای هر خودرو اعلام می‌شود. در برخی تصادفات محل برخورد کوتاه است و نیروی حاصل از برخورد به محل کمتری از نظر سطح وارد می‌شود که شدیدترین نوع برخورد است مانند برخورد به درخت یا تیرهای برق و مانند چاقویی خودرو را متلاشی می‌کند. در تست این تصادف خودرو با سرعت 4/ 64 کیلومتر در ساعت با مانعی با سطح مقطع کم و از سمت راننده برخورد می‌کند.
در چنین برخورد‌هایی یک چراغ خودرو (سمت راننده) در کانون برخورد قرار دارد و باعث چرخش خودرو می‌شود. خودروها برای دریافت مجوز فروش باید از این آزمایش‌ها موفق بیرون بیایند. این آزمایش فقط برای قسمت راننده انجام می‌شود و بخش کمک راننده پیش از این مورد آزمایش قرار نمی‌گرفته است. تصادف با سطح مقطع کم (هم‌پوشانی کم) در سال 2012 معرفی شده است و اخیرا روی سمت دیگر خودرو نیز انجام شده که نتایج عجیبی به‌دست آمد است.
برخی خودروسازان با اطلاع از این آزمایش تنها به تقویت بخش راننده اقدام کرده‌اند و بخش کمک راننده با حفظ ظاهر به حال خود رها کرده‌اند. نتایج آزمایش‌های غیر‌منتظره نشان داده است که برخی خودرو‌سازها در برخی مدل‌ها برای کاهش هزینه‌های مقاوم‌سازی فقط یک بخش از خودرو را مقاوم کرده‌اند و بخش دیگر را رها کرده‌اند تا قیمت تمام شده خودرو کاهش پیدا کند. خودروسازان به خوبی می‌دانند که تست‌های تصادف از سوی موسسات استاندارد و سنجش ایمنی به چه صورت انجام می‌گیرد و برخی از آنها با استفاده از این آگاهی دست به تقویت قسمت‌هایی زده‌اند که بیشتر در معرض تست قرار می‌گیرد.
به‌عنوان نمونه ستون A یا ستون جلوی سقف در اکثر تست‌ها نباید پس از تصادف تغییر شکل محسوسی داشته باشد. آنها این ستون را تقویت می‌کنند اما چندان برای تقویت ستون‌های دیگر هزینه نمی‌کنند.
این آزمایش‌ها روی خودروهای SUV انجام گرفته است و مشخص شد تنها خودروی هیوندای توسان 2016 امتیاز خوب را به‌دست آورده است و سایر 6 خودروی آزمایش شده امتیاز «قابل قبول» و «در مرز» و حتی «ضعیف» را دریافت کرده‌اند. خودروهایی که توانستند در این آزمایش امتیاز «قابل قبول» دریافت کنند عبارت بودند از: بیوک انکور، هوندا CR-V و مزدا CX-5 و این درحالی‌است که نیسان روگ و سوبارو فورستر تنها توانستند رتبه‌ی «در مرز» را به‌دست بیاورند.
جالب است بدانیم کمترین و بدترین نتیجه شامل حال تویوتا RAV4 شد. اما سوال بزرگی که مطرح می‌شود این است که چطور ممکن است یک خودرو برای قسمت راننده امتیاز «خوب» و برای قسمت کمک راننده امتیاز «ضعیف» را داشته باشد؟ اشکال کار کجاست؟ ساختارهای برخی از خودروها در هر دوسمت یکسان به‌نظر می‌رسد، اما عملکرد آنها در برابر ضربه‌های شدید یکسان نیست! این موضوع را دیوید زوبی سرپرست بخش تحقیقات انستیتوی بیمه ایمنی بزرگراه‌ها بیان کرده است.
یکی از راه‌حل‌های این موضوع می‌تواند الزام انجام تست برخورد از جلوی با هم‌پوشانی کم باشد. انستیتوی بیمه ایمنی بزرگراه‌ها می‌گوید که احتمالا یک چنین برنامه‌ای را از سال بعد اجرایی کرده و در اوایل سال 2018 آن را یکی از الزامات برای دریافت گواهینامه ایمنی قرار خواهند داد. خودرو سازها با اولویت دادن به جان راننده باعث شده‌اند تا در ظاهر امر مقاومت خودرو یکسان به نظر بیاید اما عملکرد ضعیف این بخش‌ها مشخص می‌کند مقاومت لازم را ندارند و در این تصادفات شدید می‌توانند بسیار مرگبار عمل کنند.
در صورت الزامی شدن این تست می‌توان انتظار داشت ایمنی سرنشینان بیش از گذشته در برخوردهای شدید تضمین شود. این آزمایش‌ها روی خودروهای روز قابل انجام خواهد بود البته به شرط تصویب به‌عنوان یک الزام! جالب است بدانیم تصادفات مشابه در برخی خودروهای تولیدی در کشورهای در حال توسعه نتایجی که نشان می‌دهد میزان ایمنی صفر است که عموما در تعداد بسیار بالایی تولید می‌شود مانند آنچه پیش از این در هند و در رابطه با خودروهای آن اعلام شد.
برای دریافت آخرین اخبار از طریق "تلگرام" به کانال اختصاصی «پرشین خودرو» telegram.me/persiankhodro بپیوندید.
lمنبع: دنیای اقتصاد
نظر شما