به گزارش «پرشین خودرو»، پیشرانه‌ای که برای تست پیش قدم شده است تا پروژه "تزریق آب در محفظه احتراق" بر روی آن آزمایش شود. از نوع 3 لیتری توربودقلوی شش سیلندر با حداکثر قدرتی 500 اسب بخاری و گشتاوری 600 نیوتن متری است که بر روی مدل M4 GTS مورد استفاده قرار می‌گیرد.


بدون شک الان به این فکر می‌کنید که آب و آتش دو عنصر کاملا متضاد یکدیگر هستند، پس چطور می‌توان با تزریق آب به داخل سیلندر، انفجار و قدرت مطلوبی داشت.

در حقیقت پروژه تزریق آب جوش درون سیلندرها به رهبری "بوش" آلمان، پروژه و ایده‌ای کاملا نوین است که تا به اینجای کار نتایج نسبتا مطلوبی از آن حاصل شده و قرار است تا پایان سال 2019 میلادی به طور گسترده عملیاتی شود. هدف اصلی از توسعه این پروژه، کاهش مصرف سوخت موتور در کنار کاهش گازهای آلاینده محیط زیست است، در صورتی که حتی 1 اسب بخار هم از قدرت تولیدی موتور کاسته نمی‌شود.


براساس گفته‌های رییس کمپانی بوش، برای کاهش مصرف سوخت و کاهش تولید گازهای آلاینده، سیستم ابتکاری تزریق آب جوش مقدار خیلی خیلی کمی از آب جوش تقطیر شده را به صورت پودر در محفظه احتراق می‌پاشد تا پس از انفجار مخلوط سوخت و هوا در محفظه احتراق، از سطح آلایندگی آن بکاهد.


در تست‌هایی که صورت گرفته است، این سیستم باعث بهبود 4 درصدی کاهش گازهای CO2 و همچنین موجب کاهش 13 درصدی بهره وری مصرف سوخت شده است. البته لازم به ذکر است که سیستم مذکور، آب داغ پودر شده را پس از انجام عملیات احتراق بر روی گازهای تولید شده می‌پاشد.


آب تقطیر شده هم درون مخازن کوچک نگهداری می‌شود. بوش در این رابطه می‌گوید که بسته به انتخاب موتور، مخزن نگهداری آب تقطیر شده انتخاب می‌شود تا با هر بار پر کردن آن، ماشین را تا مسافتی حدودا 2896 کیلومتری همراهی کند. در صورت خالی شدن مخازن آب تقطیر شده نیز همچنان موتور فعالیت خود را انجام می‌دهد، ولی دیگر از 13 درصد بهره وری سوخت و 4 درصد کاهش گازهای گلخانه ای خبری نخواهد بود.