به گزارش «پرشین خودرو»، روزنامه دنیای خودرو نوشت: در بخش پایانی گفت‌وگو با مدیرعامل رنوپارس، پیمان کارگر علاوه بر بررسی برخی انتقادها نسبت به روند تولید یا واردات محصولات رنو بار دیگر به این موضوع پرداختیم که چرا رنو همواره بر این نکته که در ایام تحریم ایران را ترک نکرده است، تاکید ویژه‌ای دارد. آیا واقعا نخواست برود یا نتوانست. همچنین کارگر در این بخش از تنوع محصولات و تولید آنان در رنگ‌های متنوع خبر می‌دهد و در پایان تمام شایعات درخصوص به بن‌بست رسیدن مذاکرات را قویا رد می‌کند و به صراحت می‌گوید که طولانی شدن مذاکرات به دلیل جزئیات است.
شما در این مصاحبه و همچنین بسیاری دیگر از مصاحبه‌ها و نشست‌ها، تاکید ویژه‌ای بر این نکته دارید که هنگام تحریم، ایران را ترک نکرده و به کار ادامه داده‌اید. اما در این خصوص نظری مخالف وجود دارد مبنی بر اینکه رنو نتوانست از ایران برود. چه پاسخی به این نگاه دارید؟
در ابتدا شما موافق هستید که رنو نرفته است.
بله. نرفته است. اما آیا می‌خواست برود ولی نتوانست، یا اینکه واقعا نخواست برود؟
رنو می‌توانست برود. برای او راحت‌تر بود.
پس چرا نرفت؟ ضمن اینکه این نظر وجود دارد که رنوپارس اگرچه نرفت اما سرمایه‌اش را در بانک‌ها سپرده‌گذاری کرد و سود آن را گرفت.
از آنجایی‌که ایران یک کشور استراتژیک برای رنو است، رفتن ما، هم به کار ما در اینجا ضرر می‌رساند، هم توهین به مشتریان بود، هم توهین به دولت ایران و هم توهین به شرکا؛ ما فقط به این خاطر نرفتیم. همه آنهایی که رفتند توهین کردند. برای اینکه مجبور نبودند، چه کسی مجبور بود که برود. قبول دارم که شرایط کار سخت و با ضررهمراه بود. اما فقط شرکت‌های آمریکایی مجبور بودند بروند. آنها هم که نیامده بودند، اما دیگران مجبور نبودند بروند. بنابر این ما نرفتیم، ضرر آن را هم دادیم. این حرف‌هایی که زده می‌شود، به دیگران نمی‌زنند.
ما ماندیم و پشت شرکایمان را خالی نکردیم. ما تولید را رها نکردیم. کارخانه را تعطیل نکردیم. با زور و حتی تولید کم آن را حفظ کردیم. می‌دانید برای چه؟ در بدن انسان می‌تواند خون زیاد یا کم باشد. ولی اگر خون نباشد، می‌میرد. ما آن خون کم را حفظ کردیم. تا آنجا که توانستیم تلاش کردیم، برای اینکه این بدن زنده بماند. خوبی آن چیست؟ امروز چه کسی می‌تواند ادعا کند که برای ایران و مشتریان خودرو تولید می‌کند.
آیا کسانی که الان قرارداد امضا کردند؟ خیر. چراکه محصولات آنها حداقل دو سال برای ورود به بازار زمان می‌برد بنابراین هیچکس نمی‌تواند ادعا کند امروز به مشتریان ایرانی، خودروی با کیفیت می‌دهد. اما رنو این ادعا را دارد که در روز 500 دستگاه خودروی باکیفیت و با امنیت بالا تولید می‌کند و به مشتریان ارائه می‌دهد. مشتریان هم راضی هستند. می‌توانم بگویم که 95درصد مشتریان رنو کاملاراضی هستند و 5درصد دیگر هم می‌گویند که مشکل داشتیم. بنابراین، این ادعا را داریم.
مساله دوم اینکه بعضی می‌گویند رنوپارس پولش را در بانک گذاشت و سود آن را گرفت. واقعیت این است که رنو به رنو پارس گفت که شما تولید خود را ادامه بدهید، به من هم نتوانستید پول بدهید، ندهید. اگر توانستید نصف آن یا حتی 20درصد آن را پرداخت کنید. و درغیراین صورت، پول را برای کارها حفظ کنید. برای اینکه ریال تبدیل به یورو نمی‌شود و بانک‌ها قبول نمی‌کنند پولی را که از ایران می‌آید، بگیرند. رنو به رنو پارس اعلام کرد که ادامه بدهد.
یعنی رنو به رنوپارس یک اعتبار با سود صفر داد و گفت که اولویت با ادامه دادن کار است. نگفت حالا که نمیتوانید پول به من بدهید پس وقتی قطعات شما تمام شد من هم به شما قطعه نمی‌دهم. رنو قطعه خود را فرستاد. وقتی دوستان و شرکای ما پولشان کم بود، رنو پذیرفت پول دیرتر پرداخت شود. چون نمی‌شد پول را انتقال داد و برای حفظ آن در بانک سپرده‌گذاری شد.
در عین حال رنو اعلام کرده است از پولی که سپرده‌گذاری کرده‌اید، برای افزایش تولید استفاده کنید. اگر این‌گونه عمل نمی‌کرد و پولش را می‌خواست، خوب بود؟ آیا امروز مانند بسیاری دیگر مشکل نقدینگی نداشت؟ الان کدام شرکت است که بگوید من برای فعالیت‌هایم سرمایه و پول نقد و همچنین توانایی انجام پروژه‌هایم دارم؟ چه کسی می‌تواند امروز چنین حرفی بزند؟
پس این مدیریت عاقلانه انجام شد تا تولید قطع نشود. رنو، با وجود اینکه نمی‌توانستیم پول قطعه را بدهیم، قبول کرد برای ما قطعه ارسال کند تا بتوانیم کارمان را ادامه بدهیم و آن پول را حفظ کنیم. امروز از آن پول استفاده می‌شود تا از رنو خرید قطعات انجام دهیم. بنابراین این جواب این مساله است. این کار یک مدیریت درست و اصولی بود که انجام شد و به نفع صنعت خودروسازی ایران است.
به گفته شما، مشتریان ایرانی از محصولات رنو راضی هستند. ولی یک‌سری انتقادهایی هم وجود دارد، مبنی بر اینکه روند رنو چه در بحث واردات و چه در بحث تولید داخل، مقداری کند است. به‌عنوان مثال شرکت‌های وارداتی تحویل‌های به نسبت‌به موقع را برای ماشین‌های خودشان دارند. ولی رنو، برای تحویل کپچر زمان چندماهه گذاشته است. در مورد برخی خودروها هم که نسل قبل آن وارد می‌شود این بحث وجود دارد آیا رنو محصولات قدیمی خود را می‌فرستد. چه پاسخی به این انتقادها دارید؟
سه مورد در صحبت‌های شما بود. یکی اینکه خودروهایی که به مشتریان تحویل داده می‌شود، مشتریان زودتر و بیشتر می‌خواهند، مثلا ساندرو. ساندرو الان خیلی موفق است. این اتفاق در همه جای دنیا رخ می‌دهد. برخی مواقع عددی برای تولید و فروش در نظر گرفته می‌شود، اما هنگامی که میزان درخواست زیاد می‌شود تا حدودی کم می‌آورید. باید تلاش کنیم که میزان تولید را هرچه سریع‌تر بالا بیاوریم تا بتوانیم جواب مشتریان را بدهیم.
نباید به مشتریانی که می‌خواهند خرید کنند بگوییم که خودرو نیست و باید صبر کنید. برای همین است که تولید L90 را روزانه به 500 دستگاه رسانده‌ایم و قصد داریم تولید ساندرو را به 700 دستگاه در روز برسانیم. برای اینکه درخواست بازار این میزان است. الان دقیقا صحبت شما درست است. درخواست بازار روی تندر 90 و ساندرو، به طور میانگین 700 دستگاه در روز است.
در حال حاضر با پارس‌خودرو و ایران‌خودرو 500 دستگاه در روز تولید می‌کنند. مجبور هستیم که سریع‌تر جلو برویم تا به تولید 700 دستگاه در روز برسیم. اما در حال تلاش هستیم که میزان تولید را افزایش دهیم. در مورد کپچر نیز قرار نبود این میزان فروش صورت گیرد. پس از ارائه به بازار و دیدن موفقیت این خودرو دیدیم که باید تقریبا چهار برابر آن چیزی که در نظر گرفته بودیم، درخواست کنیم.
خوشبختانه درخواست کپچر در تمام دنیا بیشتر از تولید رنو است. یعنی بسیاری از کشورها کپچر می‌خواهند ولی به دست آنها نمی‌رسد. ما الان در کل دنیا کپچر کم آورده‌ایم. مجددا رنو تولید را بالا می‌برد تا بتواند جوابگوی درخواست مشتریان باشد. این یک غافل‌گیری خوب برای ما بود.
چرا ساندرو تنوع رنگ ندارد؟
این موضوع پیش‌بینی و در نظر گرفته و برای آن هم برنامه‌ریزی هم شده است. درحال‌حاضر رنگ مشکی آن وارد بازار می‌شود. رنگ قرمز و آبی هم در نظر گرفته شده است، ولی قرمز و آبی آن سه تا چهار ماه دیگر وارد بازار خواهد شد.
علت آن هم به دلیل روند مهندسی‌های کیفیتی است که باید همه تست‌ها را روی آن انجام دهیم. چون نمی‌خواهیم رنگ، بعد از 5یا 6سال با آفتاب و غیره فرسوده شود. بنابراین تست هایی را انجام می‌دهیم که دیگران انجام نمی‌دهند. مشتری خودرو را خریداری می‌کند و دو سال بعد هم رنگ ماشین می‌رود. آفتاب که به آنها می‌خورد دیگر مانند روز اول نیست.
قرمز و آبی آن را به اضافه رنگ‌های دیگری در نظر گرفته‌ایم. ولی مدتی تست‌های کیفیتی روی آن انجام می‌دهیم تا مطمئن شویم که مشتری تا 10 سال به مشکلی بر نخورد. در حال حاضر هم روابط‌مان با هر دو شریک داخلی خوب است. تولید هم بالا می‌رود.
همچنین آنها و ما نیز مایل هستیم تولید به 700 دستگاه در روز برسد. در کنار این برای برنامه‌ها و پروژه‌های جدید، فکر می‌کنیم که چگونه نقایص را کمتر کنیم تا در آینده بتوانیم موفق‌تر باشیم. با دوستان صحبت می‌کنیم تا اگر می‌خواهیم فرم جدیدی در کار داشته باشیم، آن را پیاده کنیم و گونه‌ای باشد که خودروهای جدید، از نظر سرعت وارد شدن به بازار، موفق‌تر باشند.
سرعت ورود به بازار به دلیل صادرات است. اگر شما دیر به بازار برسید، نمیتوانید صادرات انجام دهید. فقط می‌توانید به یکی، دو کشوری که هیچ‌چیزی در آن نیست، صادر کنید. ولی اگر می‌خواهید به کشورهایی صادرات داشته باشید که همه خودروهای روز در آنجا موجود است، باید حتما خودروهایتان به‌روز باشد. پس اگر می‌خواهید به روز باشد، باید کارها را با سرعت انجام دهید. مثلا خودروسازان خارجی دیگری دارند یکی، دو خودرو را راه‌اندازی می‌کنند. یک‌سال و نیم دیگر که خودروهایشان بیاید، آنها را می‌خواهند به کدام کشور صادر کنند؟ اگر خودرو به‌روز نباشد، نمی‌توانند صادر کنند.
حرفش گفته می‌شود، اما باید بتوانند انجام دهند. هدف ما این است خودروهای جدیدی که به ایران می‌آوریم، به‌روز باشند تا بتوانیم روی ایران به عنوان هاب حساب کنیم و صادرات‌مان از طریق ایران باشد. این امر به نفع خودمان است. در واقع به نحوی می‌خواهیم کارها را پیش ببریم که بتوانیم ایران را پایگاه منطقه‌ای رنو کنیم. این فاز دوم است که وقت بسیاری برای آن گذاشته‌ایم و می‌گذاریم.
بسیاری در این خصوص حرف می‌زنند. بعضی هم می‌گویند نشد یا می‌خواستند این کار را بکنند، ولی موفق نشدند. وزارت صنایع هم یک سری شرط دارد که ما 100درصد قبول داریم. ما اصلا ضدشرایط وزارت صنعت نیستیم. ما کاملا حرف آنها را قبول داریم و الان داریم با آنها صحبت می‌کنیم که بهترین حالت برای پیاده کردن آن چیست؟
پس با تکذیب تمام شایعات دلیل طولانی شدن مذاکرات، ضمن توافق بر کلیات، چانه‌زنی در مورد جزئیات است؟
بله. برای اینکه جزئیات مهم هستند. یک ضرب‌المثل فرانسوی می‌گوید که شیطان در جزئیات است. اگر به بعضی جزئیات توجه نکنید، باعث ضربه خوردن به اصل کار می‌شود و کیفیت از بین می‌رود. البته جزئیات خیر، ولی بعضی از آنها بسیار مهم است.
نظر شما