به گزارش«پرشین خودرو»، در این شرایط، تنها وظیفه ما، حمایت از بدن قدرتمند ماست، چون با حمایت ما، بدن، خود از پس این بیماری برمی آید و هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. ویروس ها در صورت ورود به بدن انسان، تمایل به نقاط مختلفی از بدن دارند.

 قبل از اینکه وارد جزئیات این بیماری شویم، بهتر است ابتدا درباره شایعترین داروهایی که بیشتر پزشکان، با هدف درمان این بیماری تجویز و از آن بدتر، مردم به داروخانه مراجه می کنند و متاسفانه، بیشتر داروخانه ها هم، با روی گشاده در خدمت مردم هستند و این داروها را به مراجعه کنندگان می دهند، سخن به میان آوریم.
 
ساختار بیماری های ویروسی چیست؟
 
اختلاف فرهنگی جوامع پیشرفته با کشورهای در حال توسعه، گاه در معنی یک واژها کلمه به حدی مشهود و آشکار است، که نیاز به توضیح بیشتر ندارد. جهانی که تولید کننده علم است و مدام در حال تلاش برای ایجاد رفاه و سلامتی مردم هست، داروهایی برای مبارزه با میکروب ساخته و می سازد. با توجه به عوارضی که این دارو برای بدن می تواند داشته باشد، به منظور قانونمند شدن مصرف آن، به وسیله مردم و جلوگیری از مصرف بی رویه آن، نام آنتی بیوتیک را بر آن نهاده اند.
 
کلمه آنتی بیوتیک، را به فارسی، می توان ضد حیات و کشنده ترجمه کرد؛
 
آنتی بیوتیک = کشنده
 
همین دارو، چون به ایران آمد، آنتی بیوتیک را به: چرک خشک کن ترجمه کرده اند.

به همان مقدار که کلمه کشنده، بار منفی دارد و مصرف آن، به دلیل بار روانی معنی آن در غرب، به طور ناخودآگاه و اتوماتیک محدود می شود، و فرد، به زحمت و با خجالت به بدن خود می گوید: ببخش منو، بدن عزیزم، از اینکه رفتارم با تو بد بوده است و موجب بیماری تو شده ام. اکنون مجبورم چند کشنده (آنتی بیوتیک) بخورم، تا اشتباه و بد رفتاریم موجب آسیب بیشتر به تو نشود؛ هرچند می دانم، این دارو هم عوارضی برای تو دارد.
 
اما کلمه چرک خشک کن، به حدی مثبت است، که در کشور ما، فرد با حالتی غرور آمیز در مقابل بدن خود می ایستد و با تحکم و منت می گوید: ببین من چقدر به فکر تو هستم؟ یک عالمه هزینه کرده ام و چرک خشک کن خریده ام، به تو می دهم، تا حالشو ببری!
 
پژوهش ها و تحقیقات پزشکی نشان داده است، بیش از ۹۵% عفونت های حاد بدن، ویروسی هستند. تا کنون داروی ضد ویروس هم ساخته نشده است.

با استناد به آمار موجود، در کشور ما، می توان ادعا کرد، بیش از ۱۰۰ درصد نسخه های مراجعه کنندگان به مراکز درمانی، با بیماری های حاد عفونی، حاوی داروی چرک خشک کن خودمان و کشنده آنهاست.

 مردم ما هم با کمال میل و با اطمینان خاطر می خورند و تازه از بدن خود طلبکار هم می شوند، در حالی که نه تنها بر روی عفونت حاد موجود، تأثیری ندارد، که روی بدن، تاثیر نامطلوب خود را خواهد داشت.
 
کمترین اثر نامطلوب این دارو بر بدن این است که: از شروع مصرف این دارو تا سه هفته بعد از آخرین مصرف آن، تمام میکروب های مفید موجود در سیستم گوارشی که دو وظیفه مهم بر عهده دارد از بین می روند؛
 
• محافظت از روده بزرگ در مقابل عوامل بیماری زا
• کمک به هضم و جذب غذا در آخرین مرحله
 
در حالی که در این موارد، بدن به دخالت نیازی ندارد و تنها به حمایت نیاز دارد. اکنون یکی دیگر از بیماری های ویروسی، که بدن به دارو نیاز ندارد، بلکه به حمایت نیاز دارد می پردازیم:
 
شایع ترین مشکلات بیماری های دستگاه گوارش، با نشانه های اسهال و استفراغ و شکم درد ظاهر می شود.

در این حالت خاص، اسهال و استفراغ دو لشکر مجهز بدن هستند که با افزایش فعالیت خود، سعی در دفع مواد ورودی ناراحت کننده برای بدن دارند.
 
* اگر مواد ناراحت کننده در ابتدای سیستم گوارش تا اوایل روده کوچک حضور داشته باشد، لشکر مجهز و با وفای استفراغ، فعال می شود.
* اگر عامل مهاجم، در بخش انتهائی روده کوچک و در طول روده بزرگ باشد، لشگر باوفای اسهال فعال می شود
* اگر عامل ناراحتی در کل سیستم گوارش، پراکنده باشد، هردو لشکر با هم فعال می شوند. (استفراغ و اسهال )
 
در این حالت، این دو لشکر صادقانه به کمک بدن می آیند، تا با دفع عوامل بیماری زا از بدن در ادای وظیفه خود، کم کاری نکرده باشند. حال به نظر شما کدامیک از این لشگرهای وفادار بدن که با تمام قوا سعی در محافظت از بدن دارند، سرکوب کنیم؟
 
در این حالت باید به خود جواب بدهیم: با سرکوب استفراغ و اسهال، آیا ما، حامی عوامل مهاجم هستیم، یا بدن خودمان؟

بنابراین باید در این شرائط باید به جای سرکوب استفراغ و اسهال که برای کمک و حمایت از بدن ما به پا خاسته اند، به آنها کمک کنیم و ابزار دفاع و مبارزه را که همانا آب و الکترولیت های لازم است در اختیار آنها قرار دهیم.

در این شرائط، تنها وظیفه ما، حمایت از بدن قدرتمند ماست، چون با حمایت ما، بدن، خود از پس این بیماری بر می آید. و هیچ مشکلی پیش نخواهد آمد. ویروس ها در صورت ورود به بدن انسان، تمایل به نقاط مختلفی از بدن دارند.

 دسته ای از ویروسها هستند،که سیستم تنفسی را آلوده می کنند، که ما با عنوان کلی سرماخوردگی می شناسیم و گروهی دیگر، تمایل به سیستم گوارشی دارند.
 
در صورت ابتلا سیستم گوارشی ما شاهد علایم زیر هستیم؛

* اسهال آبکی
* دردهای شکمی
* تهوع و استفراغ
* گاهی همراه با تب
این بیماری را به نام آنفلوآنزای روده ای نیز شناخته می شود.
 
مهمترین راه انتشار آن؛
 
* مستقیم: از شخص به شخص، از راه تماس نزدیک
* غیر مستقیم: مصرف آب و غذای آلوده
 
در افرادی که از نظر جسمی سالم هستند، این بیماری، نه تنها خطری ایجاد نمی کند، که بهبودی خود بخود، را به همراه دارد؛ اما گروهای زیر در صورت ابتلا، در معرض خطر هستند و باید مراقبت جدی از آنها به عمل آید:
۱- نوزادان، به ویژه نوزادان نارس
۲- افراد مسن و سالخورده
۳- افرادی که سیستم ایمنی آنها آسیب دیده است:
مثل بیماران مبتلا به ایدز و یا افرادی که شیمی درمانی می شوند.
 
نشانه های بالینی
 
- اسهال آبکی که معمولا خونی نیست (خونی بودن اسهال نشانه جدی بودن بیماری است)
- دردهای شکمی
- تهوع، استفراغ یا هردو (بسته به اینکه عامل مهاجم در کدام بخش از سیستم گوارش مستقر گردیده است )
- گرفتگی و درد عضلات
- سردرد
- تب پایین و خفیف
 
نکته مهم
 
۴۸ ساعت تا ۷۲ ساعت، بعد از ورود عامل بیماری به بدن علایم در فرد ظاهر می شود که به این دوره دوره نهفته گفته می شود. در دوره نهفته، با این که شخص علائم بیماری را ندارد، اما می تواند به دیگران منتقل نماید؛ بنابراین، علت انتقال سریع این بیماری و کلیه بیماری های ویروسی، انتشار آن، در دوره نهفته بیماری از شخصی به شخص دیگر است.
 
 به طور معمول بیماری ظرف یک تا دو روز بهبودی پیدا می کند؛ اما دیده شده است که در موارد نادر، تا ۱۰ روز هم این بیماری طول کشیده است. به دلیل تشابه علائم بیماری ویروسی و میکروبی، با توجه به اینکه، بیماری های عفونی میکروبی، احتیاج به درمان دارند: نظیر تیفوئید سوال این است که: چه زمان به مراکز درمانی مراجعه نماییم؟
 
در بالغین، در صورت بروز علائم زیر باید به پزشک مراجعه نمود؛
۱- در طول ۲۴ ساعت قادر به خوردن مایعات نباشند
۲- بیش از دو روز استفراغ ادامه داشته باشد.
۳- اسهال خونی
۴- وجود علایم اسهال شدید، شامل؛
الف) تشنگی بیش از حد
ب) خستگی دهان
پ) ادرار بسیار پررنگ و زرد
ت) ضعف وبی حالی شدید
ث) سرگیجه
ج- وجود خون در مدفوع
چ- تب بالای ۴۰ درجه
 
در اطفال
 
۱- تب بالای ۳۸/۹ یا بالاتر
۲- بی قراری و یابی حالی شدید
۳- درد شدید شکم
۴- اسهال خونی
 
در نوزادان
 
۱- بیش از چند ساعت استفراغ کند.
۲- در طول ۶ ساعت ادرار نکند.
۳- اسهال شدید و یا آلوده به خون
۴- دهان خشک یا گریه بدون اشک (نشانه کاهش آب بدن )
۵- خواب آلودگی غیر عادی و یا بی حالی شدید
 
علت
 
شایعترین راه انتقال این بیماری به دو راه است؛
 
الف) مستقیم: از راه مصرف آب یا غذای آلوده
ب) غیر مستقیم: از راه وسایل شخصی آلوده از قبیل: حوله، قاشق، لیوان آلوده
 
کسانی که در معرض خطر بیشتر هستند؛
 
۱- کودکان مخصوص آنهایی که در مهد کودک و کودکستان هستند،
۲- افراد کهنسال و زمینگیر،
۳- کسانی که در خوابگاه ها و سربازخانه ها ویا مکانی که تراکم جعیت زیاد باشد زندگی می کنند،
۴- افرادی که به هر دلیل، سیستم ایمنی آنها آسیب دیده شده باشد، مثل بیمارانی که شیمی درمانی می شوند ویا بیماران مبتلا به ایدز.
 
عوارض
 
ممهمترین عارضه این بیماری، از دست دادن آب بدن است و این در صورتی است که شخص نتواند به هر دلیل، مقدار مایعات و نمک هایی که از طریق اسهال و یا استفراغ از دست میدهد جبران نماید.
 
 عوارض بیماری به طور کلی در سه گروه؛

۱- اطفال و نوزادان
۲- افراد کهنسال
۳- افرادی که سیستم ایمنی آنها اسیب دیده است.

 
تشخیص
 
در صورتی که پزشک معالج در نوع عامل بیماری (ویروسی یا میکروبی) تردید داشته باشد، انجام ازمایش مدفوع ضروری است.
 
درمان
 
چون عامل اسهال ویروسی است، درمان اختصاصی ندارد؛ بنابراین آنتی بیوتیک ها ( به قول ما فارسی زبان ها: چرک خشک کن ها ) هیچ تأثیری در درمان این بیماری ندارد. پس، اقدامات درمانی، به جز در موارد خیلی سخت، محدود به درمان خانگی می شود. از قبیل؛

- نوشیدن مایعات به ویژه مایعات نمک دار، به مقدار کم اما در فواصل کوتاه و منظم،
- استراحت دادن به معده در طول بیماری، از خوردن غذاهای حجیم چون میوه؛ سالاد؛ سبزی خوداری نماید.
 
- بعد از بهبودی، تغذیه را به آرامی شروع شود. ابتدا با غذاهایی که به راحتی هضم شروع شود ودر صورت بروز استغراغ، مجددا غذا خوردن، قطع می شود و تا زمانی که کامل بهبودی حاصل نشده است، باید از خوردن بعضی مواد غذایی خودداری اجتناب شود. از قبیل؛ محصولات لبنی، قهوه، مشروب، سیگار کشیدن، غذاهای بسیار چرب.
 
سایر اقدامات لازم
 
* استراحت کافی
 
در اثر اسهال و استفراغ، بدن ضعیف و خسته می شود.
استراحت می تواند موجب برگشت سریعتر سلامت بدن شود.
 
*احتیاط در مصرف دارو
 
به دلیل ابتلا به بیماری گوارشی، آسیب پذیری معده افزایش می یابد به همین دلیل از خوردن کلیه داروهایی که موجب آسیب به معده می شود از قبیل: بروفن، ژلوفن و نظیر آن خودداری شود.
 
پیشگیری
 
 
* شستن دست ها دست کم سه بار بعد از اجابت مزاج
* استفاده از صابون مایع به جای صابون جامد؛ در مکان های عمومی صابون جامد می تواند عامل انتقال بسیاری از بیماریها ی عفونی شود.
* از لوازم شخصی دیگران از قبیل حوله، لیوان، قاشق و چنگال استفاده نکنید.
* از تماس مستقیم با افراد بیمار خودداری کنید.
* در رستورانها از خوردن غذاهای سرد و نپخته و نیز سالاد اجتناب کنید.

برای دریافت آخرین اخبار از طریق "تلگرام" به کانال اختصاصی «پرشین خودرو»telegram.me/persiankhodro بپیوندید.

منبع: باشگاه