به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، صنعت خودرو ایران وارد فاز جدید از تحریم های یک جانبه آمریکا شده است. تاثیر این تحریم ها از همان اولین ساعات اعلام خروج آمریکا از برجام مشخص شد و شرکای آسیایی و اروپایی کشورمان با یک اخم ترامپ، تمام حیثیت و آبروی داشته و نداشته خودرو را زیرپای خود له کرده و به تمام تعهدات خود پشت کردند.

در این روزها بازیِ هستیم، نیستیم، می مانیم، می رویم، تعلیق می کنیم، به تعهد خود پای بندیم؛ از سوی این شرکای به ظاهر مستقل اما وابسته بسیار دیده شده است و متاسفانه برخی از مدیران و مسوولان ما که خود بازیگرانی حرفه ای هستند، نیرنگ شرکای خارجی خود را باور کرده و به جای راه علاج به دنبال همکاری با همین شرکت ها به طرق مختلف هستند که صد در صد به ضرر ما و به نفع سایرین خواهد بود.

مطمئنا مشکل تحریم ها حل خواهد شد و و دوباره همین شرکت های خودروسازی اولین مسافران ایران برای بستن قرارداد خواهند بود و باز هم وقتی ما بر روی استقلال فکری و سیاسی خود تاکید کنیم، تحریم شده و باز این شرکت ها از ایران خارج می شوند. این اتفاق همانند یک بازی موش و گربه است که هیچ وقت به پایان نمی رسد مگر اینکه فکری کرد تا رفت و آمد آنها و تحریم های یک طرفه و دوطرفه، کمترین تاثیر را بر کشور بگذارد.

بر هیچکس پوشیده نیست که اگر صنعت یک کشور بتواند محصول بومی با داشته های داخلی تولید کند، می تواند همیشه مستقل بماند اما اگر مانند صنعت خودرو از ابتدا تا انتها تنها بر روی وابستگی به این و آن برنامه ریزی کند، با وزش یک نسیم نیز به مخاطره خواهد افتاد.

بی شک اگر صنعت خودرو ایران از همین امروز قدم در راه تولید ملی بگذارد 5 تا 10 سال طول خواهد کشید تا بتواند پلتفرم های ملی و قابل عرضه را تولید و محصولات گوناگون در مدل ها و طرح های متعدد معرفی کند. البته در تمام این سال ها هم از سوی ایران خودرو و هم از سوی سایپا فعالیت های خوبی بر روی تولید پلتفرم ملی انجام گرفته و بی شک تفاهم نامه 10 جانبه ایران خودرو با شرکت های طراحی و تولیدی خارجی و دانشگاه های صنعتی کشور از مهمترین آنها است.

اما نبود حمایت از سوی دولت چه در قانون گذاری و چه در تامین سرمایه مورد نیاز می تواند این روند را با تاخیری 10 و حتی 20 ساله رو به رو نماید و شاید آن وقت دیگر اساسا کسی سوار بر خودروهای امروزی نشود و ما در عقب ماندگی صنعتی خود بمانیم.

تولید پاتفرم SP100 سایپا و معرفی اولین مدل خودرویی این پلتفرم، که با همکاری چینی ها طراحی شده است می تواند قدم خوبی برای خودروساز شدن ایران باشد زیرا بر اساس گفته مدیران ارشد سایپا، تنها 5 تا 6 قطعه مورد نیاز رُهام وارداتی است و مابقی در داخل تولید می شود و این یعنی وابستگی کمتر به واردات و شرکت هایی که ممکن است در ظاهر به فکر ما اما؛ در باطن تنها به جیب خود فکر می کنند.

صنعت خودرو ایران باید یک جهش چند پله ای را تجربه کند و این مهم تنها با بسیج کردن تمام داشته های داخلی میسر می شود. بسیج سرمایه و دانش در کنار قوانین مناسب در حمایت از تولید ملی و داخلی می تواند این جهش را عملی کند. دولت و مجلس نقش بسیار پر رنگی در بسیج کردن کشور برای خودروساز شدن صنعت خودروی ایران دارد.

بی گمان بخش دانشگاهی برای انجام تحقیقات و پژوهش های خود به سرمایه گذاری نیاز خواهد داشت و این سرمایه گذاری باید از سوی دولتی ها و صنعت رخ داده و تمامی اجزای تشکیل دهنده صنعت خودرو از قطعه ساز تا خودروساز نیز باید از این تحقیقات و نتایج آن برای تولید محصول حمایت کنند.

در سال های گذشته تحقیقات و پژوهش های گوناگونی در حوزه خودرو و قطعات رخ داده است اما امروز به هیچکدام نمی توانیم رجوع کنیم زیرا در حد همان تحقیق و پایان نامه باقی ماندند.

با آغاز تحریم های جدید صنعت خودرو و البته تحریم های مالی، عملا صنعت خودروی ایران با مشکل بسیار حادی در تولید رو به رو خواهد شد و آثار آن را بسیار زود بر بازار خودرو کشور لمس خواهیم کرد. بسیاری از کارشناسان بر این عقیده هستند که ما از همین امروز باید راه علاج تحریم های آینده را پیدا کنیم یعنی در همین زمان تحریم با سرمایه گذاری بر روی دانشگاه ها و مراکز تحقیقاتی، صنعت خودرو کشور را با تحولی درونی رو به رو کرده و آماده حرکت به سوی استقلال صنعت خودرو از لطف خارجی ها شویم.

شاید خارج کردن بخشی از تولیدات فعلی که منتسب به همین شرکای بد عهد هستند اولین قدم برای آزاد شدن از بند تحریم ها و وابستگی باشد. البته در این میان تولیدات جدید و حتی مشترک با کشورهای آسیایی که کمتر بله قربان گوی آمریکا هستند می تواند یک راه کار مناسب باشد اما به هر حال صنعت خودرو نیاز دارد که روح جدید در کالبدش دمیده شود تا با هر باد و طوفانی، پایه های آن به لرزه نیافتد.

این قصه باز هم تکرار می شود اما این بار اگر فکری نکنیم، ضربه ای شدید تر از اوایل دهه 90 شمسی نصیبمان می شود.