به گزارش پرشین خودرو به نقل از روزنامه جمهوری اسلامی ، متاسفانه وزیر صنعت و نهادهای نظارتی هم که در خواب تشریف دارند و حتی به صف توجیه کنندگان اینهمه نابسامانی و اجحاف به مشتریان پیوسته‌اند. سکوت معنی‌دار آنها را هم عموماً به حساب رضایت از وضع رقت بار موجود می‌توان گذاشت، چرا که در غیر اینصورت شاهد اعتراضی می‌بودیم که نیستیم. گویا تولید کنندگان داخلی فراموش کرده‌اند که در سالهای گذشته بیش از 80 هزار خودروی تولیدی روی دستشان مانده بود و با پر شدن انبارها، خودروهای تولیدی را در بیابانها دپو می‌کردند.
مردم فراموش نکرده‌اند که حتی اعتبار 25 هزار میلیارد ریالی دولت هم گره گشا نبود و خودروسازان داخلی با عجز و التماس به مردم تعهد دادند کیفیت خودروها را ارتقاء دهند و دیگر شاهد تولید ارابه‌های مرگ نباشیم ولی با فروش خودروها و خالی شدن انبارها، شاهد هیچ گونه ارتقاء کیفی خودروهای داخلی نبودیم و رفتار خودروسازان داخلی ناگهان تغییر کرد و طلب کار شدند.
مدتهاست که خودروسازان با تولید انبوه ولی «توزیع قطره چکانی» در میدان عمل به سیاست جدیدی متوسل شده‌اند که ابتکار عمل را برای همیشه در اختیار خود بگیرند. جای تعجب است که دقیقاً در شرایطی که دولت مانع ورود خودروهای خارجی شده، تولیدات داخلی خودرو با همین سیاست ضد مردمی خودروسازان 75 درصد کاهش یافته اما در عوض، آنها کاری کرده‌اند که سود خودروسازان بیشتر هم شده است! آنها با لطایف‌الحیل تلاش می‌کنند اشتهای بازار خودروی داخلی همچنان پذیرای سیاستهای ضد مردمی آنها باشد و مصرف کنندگان برای خرید و تحویل گرفتن همین خودروهای بی‌کیفیت، همچنان در انتظار بمانند ولی دم بر نیاورند. توزیع قطره چکانی توسط ایادی خودروسازان و برخی کارکنان آنها به همراه توسل به شیوه‌های کثیف خرید به اصطلاح اینترنتی که سایت خرید فقط چند دقیقه باز می‌شود و ناگهان همه خودروها در ظرف چند ثانیه پیش فروش گردیده و سایت بسته می‌شود!
این از معجزات خودروسازان داخلی است که خودرو برای انجام تعهداتشان ندارند ولی در سایتها و روزنامه‌ها و فضای مجازی تا بخواهید خودرو تحویل فوری موجود است. در این میان هم آنچه البته به جائی نرسد فریاد است و کسی گوشش بدهکار فریاد اعتراض مردم و مشتریان خودروها نیست و کسی نمی‌پرسد چرا خودروسازها گستاخ و بی‌پروا شده‌اند؟ باید پرسید که نمایندگان مجلس چرا نسبت به خسارات سنگین جانی و مالی ناشی از تولید خودروهای داخلی در کشور بی‌اعتنا هستند؟ چرا تولید ارابه‌های مرگ که سالانه بیش از 45 هزار کشته در جاده‌ها برجا گذاشته حساسیت کسی را بر نمی‌انگیزد؟ اگر مجلس و قوه قضائیه در مورد تولید پرخسارت پژو 405 که صدها مورد آتش سوزی و مرگ را به دنبال داشت، جدی عمل می‌کردند و مانع تولید ارابه‌های مرگ می‌شدند، امروز خودروسازها گردن کلفتی نمی‌کردند که از بازار انحصاری تولید داخلی تا این اندازه سوءاستفاده کنند و طلبکار هم باشند.
چرا باید قیمت پراید ظرف یک هفته 2 بار افزایش یابد و حدود 50 درصد بیشتر شود؟
و مگر با برکناری مدیر عامل سایپا چیزی عوض می‌شود و حقوق مصرف کنندگان به درستی ادا می‌شود؟ وزیر صنعت و نهادهای نظارتی هم که فقط حرف می‌زنند و دریغ از عمل موثر و مناسب. همین رفتار خودروسازان و حمایت مسئولان امر است که به اعتماد عمومی و اعتبار آنها لطمه می‌زند و شرایطی را فراهم می‌آورد که ممکن است بی‌اعتنائی مردم به تولید خودروسازان داخلی دوباره تکرار شود و آنها را به عجز و التماس بکشاند. چرا خودروسازان حتی در بازار انحصاری هم توان رقابت و تامین نیازهای مردم را از خود نشان نمی‌دهند؟
اگر خودروسازان داخلی کمی از علم مدیریت و مشتری مداری آگاه بودند، از این فرصتهای طلائی برای جلب رضایت مشتریان بهره می‌بردند و از این بازار انحصاری برای اشباع بازار از تولید داخلی استفاده می‌کردند و برای همیشه از مواهب آن، همگان را بهره‌مند و خشنود می‌ساختند. عجیب این است که در این آشفته بازار همه مقصرند ولی تقصیر خود را نمی‌پذیرند.
اگر تشکیل یک پرونده، لرزه به اندام کسی می‌انداخت، خودروسازان و مسئولان اجرائی نارضایتی مردم و اجحاف به همگان را به این سادگی دستکم نمی‌گرفتند و طلبکار نمی‌شدند. ما عادت کرده‌ایم مسائل و مشکلات جامعه را بی‌ارزش و کم اهمیت بدانیم و از کنار آن بگذریم ولی وقتی کارد به استخوان رسید، با هیاهو وارد میدان شویم و همگان را دعوت به صبر و سکوت کنیم و صدافسوس که باز هم گرهی از کارها گشوده نمی‌شود!
نظر شما