به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از موج، پراید (pride) در لغت انگلیسی به معنای فخر، تکبر و غرور آمده است. زمانی که در سال 74 این خودرو به بازار ایران عرضه شد با توجه به وضعیت بازار آن روزگار و محدوده قیمت خودرو و همچنین عرضه نه چندان بسیار آن، داشتن یک خودروی پراید در دل خود گونه‌ای فخر فروشی داشت و پراید سواران تا حدی مغرور بودند. اما در سال‌های بعد با گسترش تولید و عرضه آن به تدریج داشتن پراید نه تنها فخری نداشت که عده‌ای هم در سوار شدن بر آن پرهیز داشتند. اما این روزها سیر صعودی قیمت این خودرو بار دیگر تحولی بنیادی ایجاد کرده و داشتن پراید در این روزها امر بسیار ناممکنی می‌نماید اما این یک روی سکه و روی دیگر آن اینکه: در دوران کمی قبل‌تر برای هر افزایش قیمتی باید دلیل محکمی ارائه می‌شد. اما در حال حاضر گویا توسن قیمت خودرو چنان شتاب گرفته که منطق و دلیل هر چه تلاش می‌کنند بدان دست نمی‌یازند. اما چرا چنین شده است؟ آیا صنعت خودرو تکانی خورده و توانسته پرایدی دیگر گون تولید کند و قیمت آن را افزایش دهد؟ یا این پراید همان خودروی قبلی است که شرکت‌ خودروسازی برای فروش آن به هزاران شیوه نقد و اقساطی متوسل می‌شد؟ پاسخ سخت نیست؛ خودرو همان خودرو و صنعت خودرو هم همان است. تنها این مردم هستند که تغییر کرده‌اند. مردم تصمیم گرفته‌اند که به کمک صنعت خودرو روند. بر اساس آمار و ارقام موجود خودروسازان در وضع خوبی قرار ندارند آنها بارها و بارها گفته‌اند که در شرایط بحرانی به سر می‌برند. بارها و بارها استدلال کرده‌اند که با توجه به تغییر نرخ ارز خودروهای خود را به ضرر می‌فروشند و دلیل آورده‌اند که با ادامه این روش حیات آنها چندان به درازا نخواهد کشید. بالاخره این ادله در دل هیئت دولت اثر کرد و مبنای قیمت‌گذاری خودرو را تغییر دادند با مبنای جدید نرخ ارز اتاق مبادلات مبنای تعیین قیمت خودرو شد. همین تصمیم به یکباره همه چیز را دگرگون کرد و مهمتر از همه غرور از دست رفته را به پراید باز گرداند و این خودرو را در چند قدمی قیمت 200 میلیون ریالی برد. اما همه داستان این نیست. مگر بارها و بارها نگفتند که پراید 100 درصد ساخت داخل است. مگر بارها و بارها در خبرهای ساخته شده خودروسازان نخواندیم که فلان دستاورد و بهمان اختراع و افتتاح و مدل و ... را داشته‌اند. پس کجاست آن همه توانمندی؟ چگونه است که خودروی ملی ایران خودرو یعنی سمند بیش از 200 میلیون ریال قیمت خورده و رانا بیش از 320 میلیون ریال در بازار خرید و فروش می‌شود، چرا خودروی ملی سایپا یعنی تیبا به مرز 200 میلیون ریال رسیده است. چرا خودروسازان با این همه ظرفیت که در سال‌های پیش ایجاد کرده‌اند توان تولید خود را از دست داده‌اند؟ به نظر این بار معادله چیز دیگری است: خودروسازان خبر ساز شده‌اند و خبرسازان خودروساز!