به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از ایسنا، چه چیزی از قدیمی‌ترین نمایشگاه بین‌المللی خودرو در ایران انتظار می‌رود؟ استقبال پرشور؟ حضور خودروسازان معتبر؟ نمایش دستاوردهای جدید؟ حضور مسوولان عالی رتبه؟ یا... عجیب است كه چهاردهمین نمایشگاه بین‌المللی خودرو تبریز كه پرسابقه‌ترین نمایشگاه خودرو در ایران است، هیچ كدام از این ها را ندارد. بعد از این كه مراسم افتاحیه نمایشگاه در روز 26 مهرماه با سه ساعت تاخیر بالاخره وقتی كه مسوولان خودشان را به نمایشگاه رسانند، افتتاح شد، احتمالا خیلی‌ها فهمیده بودند كه این نمایشگاه چندان با انتظارات برابری نمی‌كند. وقتی ماهوتی، رییس نمایشگاه بین‌الملی تبریز، تاخیر در ارئه درخواست غرفه از سوی ایران خودرو را دلیل حاضر نبودن این خودروساز در نمایشگاه بین‌المللی تبریز عنوان كرد، این سوال به وجود آمد كه پس دیگر چه نمایشگاه بین‌الملی؟ وقتی نه یك خودروساز خارجی در آن حاضر شده و نه حتی بزرگ‌ترین واحد فعال در صنعت خودروسازی كشور! باز جای شكرش باقی است كه حداقل تمام گروه‌ها صنعتی سایپا چه در حوزه تولید خودرو سنگین و چه سبك و چه در حوزه قطعه و خدمات پس از فروش، در نمایشگاه حاضر بودند. نمایشگاه دستاوردهای شگفت انگیز! در تمام دنیا نمایشگاه‌های سالانه فرصتی است برای معرفی دستاوردهای جدید شركت كنندگان. به راستی دستاورد جدید این نمایشگاه چه بود؟ معرفی مدل تغییر شكل یافته تندر90 پارس خودرو كه توسط مركز تحقیقات و نوآوری سایپا طراحی شده و برای اولین بار در این نمایشگاه رونمایی شده است. با این حال این مدل جدید كه در نیمه نخست سال آینده به بازار عرضه خواهد شد، امكان تولید انبوه ندارد، چرا كه رنو - شركت صاحب برند تندر90 - هنوز تاییدیه تولید این مدل جدید را صادر نكرده است. مدیران كجا بودند؟ وقتی رویدادی مثل قدیمی‌ترین نمایشگاه خودرو كشور تنها سالی یك بار رخ می‌دهد، انتظار می‌رود حداقل مدیران ارشد تنها شركت خودروساز حاضر در نمایشگاه در آن حاضر شوند. این در حالی است كه مدیرعامل زامیاد، قائم مقام سایپا و مدیرعامل امداد خودرو تنها مسوولان ارشد خودروسازی‌ها بودند كه در نمایشگاه حاضر شدند و بعد از مراسم افتاحیه، تبریز را ترك كردند. تراكم نمایشگاه‌ها علت بی رونق بودن آن‌ها نمایشگاه‌های سالانه‌ای مثل نمایشگاه خودرو فرانسه به دلایل مختلف مورد توجه رسانه‌ها و مردم هستند كه قطعا یكی از این دلایل این است كه این نمایشگاه‌ها هر دو سال یك‌بار برگزار می‌شوند. وقتی شركتی هر ماه در یك نمایشگاه حاضر می‌شود، نمی‌توان انتظار داشت كه این نمایشگاه‌های ماهانه به اندازه نمایشگاه‌های مطرح یا حداقل در یك سطح قابل قبول، مورد استقبال قرار گیرند. پربیراهه نیست اگر بگوییم این نمایشگاه‌های به اصطلاح بین‌المللی به محلی برای فروش منطقه‌ای خودروسازان داخلی تبدیل شده‌اند.